Nu we aan de laatste twee maanden van het jaar begonnen zijn, zien we naast de paddenstoelen ook weer de lijstjes uit de grond schieten. Lijstjes met wensen voor Sinterklaas, de Kerstman, lijstjes voor de Top 2000 en lijstjes met overzichten van het jaar. En sommige van die lijstjes kijken al naar het jaar wat volgt:
Het magische jaar 2020.
Zo heeft de reisgids ‘Lonely Planet’ ook weer een lijstje gemaakt, namelijk een lijstje met populaire vakantiebestemmingen. Ze maken die lijstjes omdat jullie, toeristen, steeds meer tijd hebben om te reizen. En omdat jullie vermaakt willen worden. Want je moet alles een keer in je leven gezien en ervaren hebben. Althans, zo denken jullie. Enkele jaren geleden werd Texel nog genoemd in de gids en hield ik, liefhebber van het eiland Terschelling, de adem in. Want stel je voor dat ze ineens allemaal ook naar ‘mijn’ eiland zouden komen!
Nou, dan mogen de zandzakken voor de deur en hoeven ze zich daar niet meer alleen druk te maken over de stijgende zeespiegel…
Kennelijk hebben ze van Lonely Planet toen niet verder gekeken dan Texel lang is want daarna werd het weer even rustig en moesten jullie, reislustigen, het doen met de gebruikelijke reisjes naar Ibiza, Lesbos en Italië. Tot vorige maand, toen was Nederland wederom weer aan de beurt. Deze keer wezen ze Utrecht aan als populair gebied. Ze bedoelden hoogstwaarschijnlijk de provincie Utrecht want de stad is al aan het dichtslibben en de Domtoren staat de komende jaren nog in de steigers.
Wat wel weer een kunstwerkje c.q. bezienswaardigheid op zich is.
Maar er is nog een reden dat ze Nederland aanraden, namelijk de ‘feestjes’ die er georganiseerd worden in het nieuwe jaar.
Je zou dan na aankomst op Schiphol direct kunnen doorreizen naar Amsterdam om daar Koningsdag te vieren. Doe wat oranje kleding aan of zet iets geks op je hoofd en je hebt geheid een leuke dag. De dagen erna kun je gebruiken om weer enigszins bij je positieven te komen. Daarna pak je de trein op het speciaal voor de Formule 1 aangelegde spoor en laat je je vervoeren naar Zandvoort. Hier kun je genieten van snelle raceauto’s die tot ons vermaak lekker veel CO2 uitstoten. Of, als je wat avontuurlijker aangelegd bent, kan je lekker gaan wandelen in de omgeving van het circuit. Wie weet kom je dan een bibberende, copulerende rugstreeppad of een schuilende zandhagedis tegen.
Gevlucht voor het geweld op het circuit.
Ongeveer twee dagen na dit spektakel mag je weer met ons meedoen en gaan we met zijn allen de Bevrijding vieren. Ik heb eigenlijk geen idee of Bevrijdingsdag in 2020 nu wel of niet een nationale vrije dag is.. Want ze zijn in ons land nog steeds aan het bakkeleien of het nu wel of niet een Nationale Feestdag is. Er was iets met ‘om de vijf jaar’ terwijl iedereen het toch wel met elkaar eens is om het elk jaar in vrijheid te vieren. Want die vrijheid vieren blijft nodig, vooral nu we weer een opkomst zien van het rechts-extremisme. Eigenlijk zijn we het verplicht, het te vieren.
Want die vrijheid werd duur betaald!
Maar er zal vast wel ergens een muziekfestival zijn, een leuke braderie of ander vertier. Je zou zeggen dat er nu wel genoeg gefeest is maar er komt nog een toetje. Voor velen vast de kers op de taart. Je moet dan wel even een paar dagen overbruggen want het begint op 12 mei.
Ideetjes genoeg zou ik zeggen.
Ga bijvoorbeeld lekker uitwaaien op Texel of pik een dagje in de rij staan bij de Efteling mee. Of ga knuffelen met luipaarden in Beekse Bergen of overleef een dagje strand op Scheveningen op de eerste de beste zonnige dag. Of leer en ervaar file rijden op de A1, de A4, de A7, de A12, de A13, de A16, de A27, de A50, de A58 of de A58, inclusief ongelukken kijken van dichtbij waardoor er weer een file kan ontstaan…
Mogelijkheden genoeg.
En beste toerist, dan mag je tot slot naar Rotterdam, de stad van Dick Advocaat die de plaatselijke voetbalvereniging Feyenoord landskampioen maakte nadat niemand maar dan ook niemand meer geloofde in dit team. Rotterdam, de stad die geen winkelcentrum heeft maar een koopgoot!
En de stad die de eer heeft het Eurovisie Songfestival te mogen organiseren!!!
Het zat eraan te komen hoor, dat Nederland weer mee mocht doen met dit fantastische muziekspektakel. Jaren en jaren telde ons land niet mee en nadat wij een Indiaan gestuurd hadden wist men ineens dat er een andere weg ingeslagen moest worden. We besloten het stoerste mokkel van Nederland met een stem als een klok te sturen, de Haagse Anouk. Zij haalde de voorrondes en werd negende! Bij menig schuchtere Nederlander begon er nu toch iets te kriebelen. Want de laatste keer dat wij er een beetje toe deden was ergens… nou ja, lang geleden. Na Anouk volgde The Common Linnets, met die leuke blonde meid uit de Achterhoek.
Of was het nou Twente?
Nou ja, maakt niet uit, beide streken worden ook niet genoemd in Lonely Planet gids. Dit zangduo werd tweede en enkelen onder ons gingen er in geloven. Daar schrok de organisatie van en daarom stuurden ze het jaar erop Trijntje Oosterhuis en kwamen we niet verder dan de halve finale. Hierdoor werd iedereen weer chagrijnig en stuurden we vervolgens Douwe Bob, O’G3NE (?) en Waylon.
En wederom werd het weer hangen en wurgen. Tot vorig jaar. Toen ging het allemaal anders. Een totaal onbekende gast kwam met een best wel geinig liedje. En hij was gewoon ‘gewoon’, niet extravagant.
En de rest is geschiedenis.
Trouwens, even voor de duidelijkheid, voorgaand songfestival geneuzel heb ik even gegoogeld hoor, want de laatste keer dat ik naar dit festival keek was ik nog afhankelijk van twee televisiezenders…
Dat was op Terschelling. Dat ligt in het Noorden van Nederland, net als Friesland, Groningen en Drenthe.
Daar is niets te doen.
En dat willen we graag zo houden.
