“Heb je je schoenen wel netjes opgeruimd?” vroeg de vrachtwagenchauffeur aan mij terwijl ik bezig was met het maken van een toegangspasje, voor hem en zijn collega. Of ik wát? Vol verbazing keek ik hem aan.
“Ja, heb je je schoenen wel netjes opgeruimd?”
“Daar schreef je zondag toch over, op OldambtNu.nl. Dat je vrouw daarover zat te mopperen.” Mijn mond viel open en ik lazerde haast van mijn stoel. Dit had ik nog nooit meegemaakt! Dat een ‘wildvreemde’ mij aansprak over mijn hobby. Ik schrijf al een jaartje of vijfentwintig in het openbaar en nu, op mijn werkplek, werd ik als zodanig herkend.
“Ga je nu over mij schrijven,” vervolgde hij lachend “omdat ik ‘de eerste’ ben die je herkende? Tja, de verleiding was groot natuurlijk maar beloven kon ik het niet. “Dat hangt van mijn vrouw af, meestal brengt zij mij wel op ideeën. Haast dagelijks.” Lachend liepen ze weg en ik zwom even weg in mijn eigen ijdelheid. De deur ging weer open en de collega van mijn ‘fan’ kwam weer binnen. Of ik zijn tasje ook gezien had. “Tasje?” “Ja, ik had een zwart tasje bij mij, daar zitten mijn belangrijke papieren in.” Ik keek om mij heen en onder de balie maar zag niks liggen. Toen keek ik naar hem en zei:
“Bedoel je dat tasje wat je onder je arm draagt?”
Hij gaf zichzelf een klap voor het hoofd en bulderend van het lachen liep hij achter zijn kameraad aan. Ik rende om de balie heen en liep naar buiten: “Maar nu heb ik wél een onderwerp voor komende zondag! Namelijk over mannen met tasjes, dat mannen die eerder vergeten omdat ze het eigenlijk niet gewend zijn!”
Vrouwen wel. Want zij hebben die tasjes hard nodig voor alle spullen die ze dagelijks meesjouwen. Zoals de lippenstift, de make-up, wat kleingeld voor toiletbezoek, zakdoekjes, hygiëne verbandjes, pepermuntjes, de mini-vibrator, naald en draad, nieuwe panty, spiegeltje, paracetamol, portemonnee en huissleutels.
Voor de duidelijkheid: dit is een gemiddelde tas en niet de tas van de dames in mijn directe omgeving!
Die vrouwen in mijn directe omgeving veranderen daarentegen wel vaak in opgewonden standjes wanneer ze een nieuwe tas zien! Die vreugde is vergelijkbaar met een man die getuige is van een prachtig doelpunt, bijvoorbeeld van Quincy Promes, na wéér een strakke voorzet van Hakim Zyech!
Soms denk ik wel eens, had ik vroeger maar beter mijn best gedaan op school, met handenarbeid. Dan was ik misschien wel heel handig geworden met het maken van damestasjes en zat ik wellicht nu niet in een nat, herfstig en somber landje maar ergens op een wit strandje onder een tropisch zonnetje mijn stukkie te schrijven.
Of ik dicteerde het mijn secretaresse!
Natuurlijk gebruiken mannen ook wel eens tasjes. Maar die zijn meestal van plastic en de opdruk is lang niet zo spannend als bijvoorbeeld Zybille (?) Zusss, Emperio Armani, Ralph Lauren, Piet (?) Gabor of Enrico Benetti. Nee, op die van de mannen staat meestal:
‘Jumbo’, ‘Aldi’ of ‘AH’.
Die gaan voor eenvoud. En goedkoop. Maar toch zien we sinds enkele jaren een ommekeer, zo nu en dan zie je een man met een tasje. In de winkelstraat of, zoals ik van de week meemaakte, op de werkvloer. En nee, dan heb ik het niet over die heuptasjes! Je weet wel, zo’n ieniemienie-tasje aan een riem die vaak net onder de pokkel tevoorschijn komt. Waar hooguit een pakkie shag met een wegwerpaansteker in zit. Nee, dat is weer het andere uiterste.
Mannen zien heus wel de voordelen van een tasje, hoor. Want je kan, in plaats van in je broek- of overhemd zak.. bijvoorbeeld je telefoon erin doen. Maar ook je portemonnee, je mondspray, je oortjes, je oplader en je sleutelbos waar huis, schuur en auto aanhangt.
Handig, maar de argwaan lijkt tot nog toe nog steeds te winnen.
Ook uit onverwachte hoek worden wij getriggerd tasjes te gebruiken, namelijk vanuit de klus-en bouw hoek. Tegenwoordig kun je allerlei gereedschap-tassen kopen, met stoere opdrukken zoals Stanley, DeWalt, Conrad, Parat, et cetera. Je hebt ze in schouder-, koffer-, rug- maar ook als gordeltassen, die laatste voor het Cowboy-gevoel. Ze worden ook wel ‘organizers’ genoemd waardoor je precies weet wat je pakt als je op een keukentrap of ladder staat en je vrouw net op dat moment met de buurvrouw staat te kletsen.
Ja, daar is over nagedacht!
En steeds meer klussers maken gebruik van deze ‘tasjes’. Daar kwam ik achter toen ik Sean-Lou, een collega, vertelde dat ik ‘herkend’ was en over het ‘zoek geraakte tasje. Sean-Lou is zo’n handyman (niet dé Handyman). Sean-Lou kan alles. Onlangs had hij nog zijn wasmachine gemaakt. Daarnaast lijkt hij ook nog op de klusser Al Borland, uit die komische serie van begin jaren ’90: Home Improvement. Die gozer speelde in de serie de rechterhand van Tim ‘The Toolman’ Taylor en had ook altijd zo’n gereedschap riem om. Sean-Lou was helemaal niet verbaasd over het onderwerp, mannen met tasjes en klussers met tasjes;
“Tijdens het klussen maak ik gebruik van een gereedschap gordel!” zei hij, zonder blikken of blozen.
Hij liet mij een foto zien van een riem met daaraan verschillende ‘uitsparingen’ van leder, van verschillende groottes. “Vet stoer, man! Je lijkt wel een Cowboy!” zei ik, en voelde mij een tikkeltje jaloers. Sean-Lou begon nu enthousiast te vertellen:
“Dat ding is super handig als je bijvoorbeeld veel te schroeven hebt, zoals laatst toen ik mijn zwager aan het helpen was met gipsplaten te monteren. Ik had een hele doos schroeven in mijn tasje gekiept waardoor ik naast de trap vasthouden hem ook voorzien kon van schroeven. “En écht hè, mijn zwager was diep, diep onder de indruk!”
Dat laatste is typisch Sean-Lou, beetje van de overdrijf zeg maar.
Mijn fantasie ging op de loop. Want waarom dragen de dames niet van dit soort gordels, als echte cowgirls? Zo losjes om de heupjes, met de hele inhoud van hun tasje zó in het zicht!
Toch maar eens in de groep gooien, de groep ‘dames in mijn directe omgeving’.
