Het programma ‘Welkom in de Geschiedenis’ van de NTR (ZAPP), is een van mijn favoriete televisieprogramma’s. Zij blikken terug door middel van leuke en grappige sketches op wat achter ons ligt, de geschiedenis der Nederlanden. Wellicht komt mijn enthousiasme voor dit programma ook omdat ik geschiedenis altijd al leuk gevonden heb, maar het is vooral de humor die erin verwerkt zit. Historische gebeurtenissen in een modern jasje gegoten zoals bijvoorbeeld: Welkom bij de Romeinen, Welkom in de Gouden Eeuw, Welkom in de IJzeren Eeuw, Welkom in de Jaren 60 en nog veel meer. Ik weet het volgende onderwerp al:
Welkom in de Eeuw van de Verhuftering.
Want in die eeuw zijn we inmiddels wel aanbeland. Zo wisten we al dat steeds meer mensen in de dienstverlenende sector beledigd, bespot en bedreigd worden. De drie B’s, maar dan een andere variant. En ja, je leest het goed, in de dienstverlenende sector, waar mensen werken die ons van dienst zijn als we hulp nodig hebben, bijvoorbeeld bij ziekte of als we in nood zijn. Afgelopen week kwam het nieuws naar buiten dat een kwart van het politiekorps bedreigd wordt door de onderwereld. Eén op de vier medewerkers krijgt daar mee te maken.
Inclusief de Wijkagent.
Op zich weten we dat deze twee partijen geen vrienden van elkaar zijn en dat ook nooit zullen worden. Maar als je dan ook nog te maken krijgt met minachting van ‘het volk’ dan snap ik dat op een gegeven moment de emmer over gaat lopen. Minachting en de drie B’s van hierboven, steeds meer ‘gewone Nederlanders’ maken zich schuldig aan dit feit.
Ik kan én wil dit niet gewoon gaan vinden!
Waar sommigen onder ons ook steeds meer plezier aan beleven is het online deponeren van die drie B’s. Bijvoorbeeld als een voetballer van het Nationale Elftal ineens met een zweetband op het veld verschijnt. Ik had het niet eens door, maar op een gegeven moment kreeg ik berichten hierover te zien in de kranten of hoorde het op de radio. En roddelkoning Johan Derksen met zijn lakeien vonden er natuurlijk ook wat van, die voeden dagelijks het onderbuikgevoel in ons landje. Maar ik begreep hier niks van, want hij is echt niet de eerste voetballer met ‘iets’ in het haar; Haaland, Neymar, Messi, Ibrahimovic, Ronaldo, Modric en Ronaldinho gingen hem voor.
Maar kennelijk moest hier iets over gezegd worden.
Op Terschelling was het onlangs weer Oerol, het grootste locatie kunstenfestival van Europa. Die locaties bevinden zich ‘Oerol (overal)’ over het eiland, dus ook midden in de natuur. Dat laatste brengt kennelijk het oer-gevoel bij sommige mensen los, want ondanks dat Terschelling al een aantal jaren een prima riolering heeft, bedachten sommige bezoekers van het festival dat schijten in de duinen of bos heel gewoon is. Een soort van ‘Welkom in de Oertijd’.
Best raar in een tijd dat we met poepzakjes achter onze honden aanlopen.
De letter S achter de drie B’s zou dan staan voor ‘Schijt hebben aan’ bedenk ik mij nu, want nadat je je broek of jurk weer omhooggetrokken hebt mag de toevallig voorbijlopende, niets vermoedende wandelaar er daarna lekker doorheen lopen. Het zou ook een aflevering van ‘Welkom in de Eeuw van Niet Meer Rekening Houden Met Elkaar’ kunnen zijn.
Het wordt er allemaal niet gezelliger op.
En ik heb een sterk vermoeden dat de zwijgende meerderheid onder ons dat ook is gaan vinden. Die verharding van de maatschappij geeft veel onrust, het versterkt de polarisatie met als resultaat dat velen onder ons zich nog amper durven te uiten. Terwijl er in de vorige eeuw nog wel de zogenaamde sociale controle was. Dan werd je aangesproken door je ouders, buren, de schooljuf of meester of wijkgenoten op je (wan) gedrag en dat respecteerde je over het algemeen.
Maar ja, dat was vroeger.
Nu vindt men dat de jeugd een grote bek heeft, maar de oudsten onder ons kunnen er ook wat van. Die verhuftering kruipt onder de huid van alle leeftijden want we leven in een tijd dat je alles moet kunnen zeggen, ook al gaat dat ten koste van een ander. Zie de verharding in de politiek, hoe politici die ons vertegenwoordigen in Den Haag steeds harder roeptoeteren om aandacht waardoor het inhoudelijke debat totaal overschaduwd wordt en de leugen regeert.
Om je dood te schamen.
Ook las ik een bericht dat een flink percentage van de boeven onder ons last hebben van hersenschade. Bij de jongeren, maar nog meer bij de oudere gedetineerden. De oorzaak wordt gezocht bij de klappen die ze krijgen bij vechtpartijen of door drank- en drugsgebruik.
Goh.
Mijn glas is gelukkig nog steeds halfvol en niet halfleeg. Ik probeer positief te blijven, laat mij niet gek maken door populisten en gebruik zoveel mogelijk mijn gezonde, middelbaar onderwijs verstand. Maar toen ik van de week het nieuwsbericht las dat de medewerkers van supermarktketen Albert Heijn geen naamkaartje meer gaan dragen vanwege de -daar zijn ze weer- drie B’s, zakte de moed mij toch wel behoorlijk in de schoenen. Het is dus bevestigd:
Zelfs in de supermarkt kunnen we ons al niet meer gedragen!
De vakkenvullers, de kassières, de zelfscan medewerker, ze krijgen van alles over zich heen. Zoals waarom iets niet is aangevuld of waarom alles zo duur is. Of zoals het verhaal wat ik onlangs hoorde, over een mevrouw die op het zelfscanplein eruit gepikt werd voor een controle scan. Zij was daar vreselijk verbolgen onder en liet dat ook duidelijk merken met een luide stem:
“Altijd moeten ze mij hebben! Altijd. Ik ben hier van de week al vier keer geweest en steeds werd ik eruit gepikt! Altijd ik!”
Een man die ook bij de zelfscan stond reageerde hier weer op.
“Nou, dat is bij mij ook altijd zo! Ze moeten mij ook altijd hebben. En niet één keer maar altijd, week in week uit! Volgens mij doen ze het erom, altijd moeten ze mij hebben!”
De klagende vrouw werd stil en zag een bondgenoot in deze man.
De man vervolgde zijn klaagzang en zei met een vette knipoog naar de AH-medewerker:
“Altijd moet ik betalen!”
Prachtig verwoord