“Heeft u een moestuin?” Deze vraag stelde een jongetje van een jaar of 10 toen ik uit de Albert Heijn liep met enkele potjes Indische kruiden. “Nee, ik heb geen moestuin. Ik woon op een flat en bij mijn andere huis heb ik wel een tuin maar geen moes..” antwoordde ik. Hij bleef mij serieus aankijken, de grap was kennelijk niet doorgedrongen of té flauw om erop te reageren. Hij lichtte zijn vraag toe en mijn mond viel open toen ik zijn schoeisel zag, klompen!
“Ik bedoel de moestuintjes van de Albert Heijn..” vervolgde hij en onderwijl pakte hij er eentje uit een plastic tas die achter hem lag en hield het omhoog. “Aha, dat bedoel je. Nee, die heb ik niet gekregen. Sorry.” Dat laatste zei ik omdat ik geen zin had in een schop tegen mijn schenen met die klompen maar de jongen werd helemaal niet boos en richtte alweer zijn pijlen op de volgende klant.
Bij de Plus, die hebben een actie met voetbalplaatjes, was ik die week ervoor al vergast op jongetjes bij de uitgang van de winkel. Ook hier probeerde ik grappig te zijn door, voordat ze in de gelegenheid waren toe te slaan, aan hun te vragen of ze ook voetbalplaatjes hadden. Deze grap slaagde best wel want even stonden ze naar adem te happen maar al gauw herwonnen ze zich en stelden dan toch de vraag waar ik ook negatief op moest antwoorden. Kennelijk haal ik de limiet niet met mijn boodschappen om zo’n plaatje of tuintje te bemachtigen. Een goede vriend van mij, Ruben (6 jaar) heeft mij later uitgelegd hoe het met deze plaatjes zit en gaf mij inzage in zijn verzameling, inclusief het receptenboek van de moeders van de voetballers die op de plaatjes staan.
Ja, ze verzinnen wat tegenwoordig!
Zo gaan we vrolijk het voorjaar in. Mijn favoriete journaalpresentator, Annechien, had kennelijk van de week ook het voorjaar in het hoofd want ze verscheen in een paars ‘blijfvanmijnlijf’ pak. Op Social Media werd ze al vergeleken met Tinky Winky en ik vermoed dat dit niet erg complimenteus bedoeld was…De Hema lag ook weer onder vuur want in hun reclames hebben ze het niet over ‘Vrolijk Pasen’ maar over ‘Vrolijk Voorjaar’. Simpel als ik ben snapte ik de consternatie niet zo maar later begreep ik dat het ging om het woord Pasen, oftewel het ontbreken van dit woord. In een tijd dat kerken alleen maar leeglopen en Het Geloof op allerlei manieren met voeten getreden wordt, zijn er dus mensen die zich druk maken over de nieuwe, moderne interpretatie die de Hema aan Pasen geeft. Zwaaiend met de Nederlandse vlag en met varkensmutsen op het hoofd is het Zwartepieten weer begonnen. En wordt er een taal uitgeslagen waar menig geloof zich vanaf keert en voetbalfans…maken arme sloebers gek door eurootjes op straat te gooien waarna deze mensen, ja, het zijn ook gewoon mensen, zich op de straat werpen om het geld te bemachtigen.
Trots op Nederland? Ik schaam mij steeds vaker om Nederlander te zijn.
Heimwee krijg ik er van. Heimwee naar mijn jeugd. Dan wil ik weer het jongetje zijn in mijn rode trainingspak en draag ik weer groene kaplaarzen waarmee ik de straten, de polders, de duinen en het strand afstruinde. En als ik dan iets respectloos zei over andere mensen dan kreeg ik van mijn ouders op mijn flikker, wetende dat ze gelijk hadden want zo werd ik opgevoed. In alle vrijheid, zonder ergens bang voor te hoeven zijn. En als ik dan voor straf op mijn kamer zat dook ik in mijn verzamelingen: knikkers, voetbalplaatjes, sleutelhangers, astronautmunten, en de speldjes, allemaal gekregen bij de boodschappen die mijn moeder deed.
Dat was in de tijd dat God nog elk jaar geboren werd, overleed en weer opstond. Dat was de tijd dat je met Pasen je zondagse kleding mocht aandoen waardoor je op je Paasbest verscheen aan het Paasontbijt.
Sinds enkele jaren staat God niet meer op, verschuilt Hij zich achter de grote steen voor zijn grafkelder en huilt Hij dikke tranen. Ik begin hem steeds meer te begrijpen….
