‘Gewoon je bek houden!’ Wat een prachtige, krachtige en duidelijke zin waarmee onze premier even uit zijn rol schoot en zichzelf als mens aan ons toonde. Even geen ambtelijk of polderend ‘eromheen’ draaiende zinnen maar gewoon duidelijke taal. De boodschap was bestemd voor de supporters van Feyenoord omdat ze te hard juichten. Of die van Willem II. Of je club wint altijd.
Dan verveelt je het juichen snel….
Maar heel het (media) land dook erop. Want dit kon niet en al gauw vlogen de opmerkingen om je oren: ‘Een minister-president nog wel’, ‘Juist hij heeft een voorbeeldfunctie’ en ‘Dit is níet normaal!’ Vervolgens doken alle soorten media er bovenop en was het land weer even te klein. Dat de premier zich later daar min of meer voor verontschuldigde was niet meer belangrijk. Want het kwaad was al geschied en ja, daar gaan we het weer eens de hele dag over hebben! Maar het aller grappigste was toch wel dat in de krochten van het Sociale Media, waar men dagelijks dit soort bewoordingen bezigt (vaak vele malen erger), men er schande van sprak en vervolgens opnieuw de toetsenborden misbruikten.
Stelletje hypocrieten!
Maar het bewijs was weer geleverd. Zodra er door iemand buiten de lijntjes gekleurd wordt duiken allerlei media er bovenop, als een huiskat op een koolmeesje. Terwijl het gros van het land, de mensen met het gezonde verstand, de schouders ophaalden.
‘Eindelijk duidelijke taal!’
Om vervolgens weer verder te gaan met de dagelijkse bezigheden. Ik ook. Nadat ik de aardappelschillen in de groene container gegooid had, hoorde ik metaalachtige geluiden die ik op al die andere scheidingsdagen nog niet eerder gehoord had. Had ik soms het aardappelschilmesje vergeten uit de schillen te vissen? Dat is al eens eerder gebeurd dus het was geen rare gedachte. Maar deze keer klonk het anders. Ik keek voorzichtig in de bak die al een week open stond vanwege de vele vliegjes en wespen. Op de papiercontainer ernaast stond de door mijzelf gemaakte wespenvanger, een door de midden geknipte frisdrankfles waarvan de kant waar de dop zit er omgekeerd opgezet was. Een soort fuik zeg maar.
Ja, en de dop was er afgedraaid!
De fles vulde ik met bosbessen-ranja en heel veel échte suiker. Heel veel! Dat had ik van een eerder exemplaar geleerd want daar kwam geen wesp op af. Later kwam ik erachter dat het suikervrije ranja was.. Daarom de extra suiker zodat de wesp aan alle kanten geprikkeld werd om toe te happen. Of hij/zij moest niet van bosbessen limonade houden, dat kan natuurlijk. Afijn, het werkte goed want na een paar dagen zag ik heel wat zwart/gele lijkjes drijven.
Ik zag dat in de GFT bak een stuk of zes energydrank blikjes lagen.
Dat moeten kinderen geweest zijn, de jeugd drinkt graag deze rommel. Ik nam het ze niet kwalijk dat ze het in mijn GFT bak gegooid hadden, hoor. Want het bewijst maar weer eens dat deze kinderen hebben begrepen dat blik niet op straat hoort. Ook had ik begrip voor het blikje wat op de grond ernaast lag. Want het is best vermoeiend om na een mislukte worp het blikje opnieuw op te pakken. Dat hoort bij pubers, alles is te veel als het over opruimen gaat. Misschien gooiden ze het ook wel weg omdat ze in een voorgaand, Covid-vrij leven, wel eens in Den Haag zijn wezen protesteren. Protesteren tegen de vervuiling van de wereld. Want daar moest wat aan gedaan worden. En ze kregen er vrij voor, waarmee maar weer aangetoond werd in wat voor een fijn land we leven, dat iedereen in dit land mag zeggen wat hij of zij wil.
En de ruimte krijgt om er iets van te zeggen!
Onze jongeren zijn echt niet gekker dan mijn generatie was op die leeftijd. Ook ik ben opgegroeid met vallen en opstaan en heb ook wel eens mis gemikt met een blikje. Maar de grote mond van Rutte viel ineens in het niet nadat enkele zichzelf ‘Bekende Nederlanders’ noemende jongens en meisjes hele rare dingen begonnen te zeggen. Ze behoren tot de groep ‘influencers’, mensen die via allerlei platforms van alles op het internet zetten. En die berichtjes worden weer bekeken door andere jongeren en als je het dan interessant genoeg maakt dan gaan die jongeren je volgen. De vraag blijft bij mij wel staan of het echt wel zo interessant is maar daarvoor ben ik waarschijnlijk al te veel een ouwe lul.
Ze filmen, bijvoorbeeld, hoe ze make-up opbrengen.
Of hoe je zit te gamen en wat je score is. Een vriend van mij, Ruben van 11, volgt bijvoorbeeld ene Enzo Knol. En Jan-Willem de Politie-vlogger. Best leuk denk ik dan. Wij hadden in onze jeugd geen influencers. We hadden alleen influenza. Deze was te verdelen in twee soorten: de gewone influenza en de manneninfluenza. Vooral die laatste heeft veel van zich doen spreken alhoewel we sinds de Covid er niet zoveel meer van horen. Want wij mannen hadden al een enorm respect voor de griep.
Toch, dames?
Maar goed, deze influencers plaatsten iets wat leek op een mening op het internet. Want zij voelden zich verantwoordelijk voor hun volgers. Dat lukte, en hoe! Ze kregen alle aandacht in alle soorten media en Nederland sprak er schande van. Zelfs het ‘viruswaanzin-volk’ hield zich even koest, ook omdat zij eigenlijk niet wisten wie deze ‘BN’ers’ waren… Een dag later gingen we de grenzen over met dit ‘nieuws’ en ook daar sprak men er schande van. Al snel werden al deze keutels weer ingetrokken, ik denk ook onder invloed van hun papa’s en mama’s want die werden er ook op aangekeken. Daarbij hoop ik ook dat de ouders van al die miljoenen volgers even een goed gesprek gaan voeren met hun kinderen.
Want je kinderen beschermen tegen onzin hoort ook bij de opvoeding.
Het is al sneu dat deze ‘Bekende Nederlanders’ niet in bescherming genomen worden alvorens ze iets uitkramen.
Soms is ‘gewoon even je bek houden’ het verstandigste wat je kunt doen..
Prachtig verwoord
Dankjewel!