Humor, of het ontbreken ervan

We worden met zijn allen veel te serieus! Het ontbreekt ons aan humor en gaan overal direct met twee benen erin. Het werd van de week maar weer bewezen na een uitzending van het Sinterklaasjournaal. Daarin had men het over de fictieve plaats Kruisigem, ergens in Limburg. Dat was net zo’n fictieve plaats als Zwalk, de plaats waar Sinterklaas aan zal komen met zijn gevolg. Ik vond het leuk bedacht. Want rij maar eens door Limburg, dan zie je overal kruizen langs de weg. En Mariabeelden.

Je weet wel, de moeder van…

Maar dat werd door enkele christenen onder ons niet in dank afgenomen. Want het was kwetsend. Want de naam Kruisigem leek verdacht veel op wat het volk ooit eiste toen Keizer Pilatus aan een opgezweepte meute vroeg wat voor straf Jezus moest hebben.

‘Kruisig hem!’ was het antwoord.

Daar zit wat in maar aan de andere kant, waarom ‘vieren’ we dan elk jaar Goede Vrijdag, de dag van de kruisiging? Ik zou het dan eerder herdenken. In gepaste vorm. Niet door een lang weekend je dood te eten aan chocolade eieren, gekookte eieren en overvolle gourmet garnituren! Nee, ik zou kiezen voor een kerkdienst. Voor de akoestiek. Met mooie muziek, bijvoorbeeld iets van Johan Sebastian Bach, waar je dan in stilte naar kan luisteren en wellicht in spirituele sferen van zal geraken. En dan denken aan allen die niet meer onder ons zijn, even de namen in het hoofd voorbij laten komen zodat we niet vergeten, want ja, wijlen Bram Vermeulen zong het al:

‘En als ik doodga, huil maar niet. Ik ben niet echt dood, moet je weten.  Tis maar een lichaam wat ik achterliet. Dood ben ik pas, als jij mij bent vergeten..’

Dat liedje staat op mijn MP3-speler die ik regelmatig aanzet in de auto, om dan keihard mee te zingen. Dan ben ik weer helemaal Zen. Daarom wil ik als ik zelf ga hemelen dat dit gedraaid zal worden op mijn resomatie. Resomatie? Ja, dat is een nieuwe manier van je lichaam ‘verwerken’ na je dood. Naast begraven, cremeren of kiezen voor een zeemansgraf kan je jezelf nu ook oplossen. Dat kun je van tevoren al vastleggen! Net als je gastenlijst, wat voor cake je wilt of als het om een gezellige borrel zou gaan, het soort bittergarnituur. Sterker nog, ik denk zelfs dat je al alle diëten, allergieën of wat voor intolerantie dan ook, nu al kan doorgeven aan de instantie die jouw ‘mens-verwerking’ doet!

Zodat er niet nog iemand het loodje legt.

Misschien lijkt voorgaande wel verdacht veel op galgenhumor maar dat maakt juist niet uit. Humor kent vele gezichten en daar mag je van mening in verschillen. Je kan ook als leraar een cartoon in de klas bespreken waarop de spot wordt gedreven met een andere Heilige. Dat zou moeten kunnen in een democratie alleen werd deze leraar onthoofd.

Omdat een of andere humorloze extremist/diepgelovige er een probleem van maakte.

Weet je, iedereen is wel eens het middelpunt van spot. Soms ongewild, maar dan heb je het er wel naar gemaakt. Neem die gast uit Heerlen die Pieter Omtzigt verbaal aanviel, midden op straat en vol in de camera. Hij was daar om te protesteren want hij was, volgens het artikel, een bekend activist. Dat was niet zijn beroep want hij was werkloos. Maar hij was al maanden aan het protesteren tegen de corona maatregelen want ja, je moet toch wat doen om je tijd een beetje door te komen. Toen ik het las schoot ik in de lach. Niet omdat hij aan het protesteren was maar omdat hij nu tegen de rechter zei dat hij er spijt van had.

Het kwam door de alcohol, hij had een paar biertjes gedronken.

Samen met zijn demonstrerende matties had hij een terrasje gepakt, tussen het demonstreren door. Want van demonstreren krijg je dorst. En deze meneer is van het dorstige type want hij was in het verleden al drie keer eerder opgepakt voor openbare dronkenschap.

Ik moest natuurlijk niet echt lachen.

Het huilen stond mij nader dan het lachen. Maar de humor trekt mij er dan uiteindelijk wel weer doorheen, daarom is humor een belangrijk onderdeel van ons leven. Want we krijgen wat te verduren in ons leven. Of beter gezegd, wat te verwerken in ons leven. En heb je het ene verwerkt dan komt er wel weer iets anders voorbij waarna je je af gaat vragen of iedereen gek aan het worden is. Zo werd de laatste persconferentie over de corona maatregelen weer onder een loep gelegd door een zooi ‘deskundigen’ die ons land tegenwoordig rijk is. Men vond dat de minister- president kinderachtig sprak over de maatregelen die dit jaar geadviseerd worden tijdens het Sinterklaasfeest.

Ik vond het getuige van veel respect voor de Goedheiligman.

En voor zijn gelovigen. Eigenlijk zou je verwachten dat het merendeel van ons land daar ook zo over denkt want sinds er een discussie op gang gekomen is rondom dit feest, kreeg het Sinterklaasfeest weer een opleving. Daarom was het raar dat Rutte daarop afgerekend werd. Want hij sprak zo over het feest omdat hij wist dat er kinderen mee konden luisteren. Die kans was namelijk aanwezig met een kijkdichtheid van 5,8 miljoen kijkers. Of is het Sinterklaasfeest stiekem toch niet zo populair meer en vinden we kerst veel leuker? Is het gewoon ordinair vals sentiment, waaruit (daar heb je ze weer) extremisten mee aan de haal gaan?

Puur voor eigen gewin.

En ja, kerst is leuker toch? Lang niet zo oubollig als Sinterklaas. En de cadeautjes zijn ook veel luxer. Kerstmis, ook zo’n onderdeel van het geloof. Met de boodschap dat het kind vrede zal brengen. We weten inmiddels beter als je kijkt naar hoe we met elkaar omgaan. Oké, er is minder oorlog maar we gunnen elkaar als individu het licht in de ogen niet meer.

Schaf daarom alle religies af!

En dan stichten we een geloof die wél humor heeft, voor ons allemaal. En dan noemen we deze persoon Satires, Het Almachtige Licht.

Het licht die onze boosheid in de schaduw zal zetten!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

2 gedachten op “Humor, of het ontbreken ervan”

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.