Na het zien van René Froger bij Humberto, vrolijk zingend met zijn Toppers, kon ik eindelijk weer rustig slapen. Want dat had ik, sinds hij vlak voor de paasdagen een optreden moest staken, niet meer gedaan en dat werd allemaal nog eens versterkt toen hij later in een reactie daarover zei dat het voelde “alsof hij langzaam terugkwam uit de dood.”
Waar heb ik dat eerder gehoord…
Hij kreeg een staande ovatie. En zijn zoon vond het een emotionele avond. En zijn vrouw voegde er nog aan toe dat zelfs een halve medicijnkast het virus niet kon verhelpen.
Pasen zal nooit meer hetzelfde zijn…
Na deze wederopstanding brak dan toch eindelijk de lente aan. Nu Martin Bril al enige tijd niet meer onder ons is, besloten anderen Rokjesdag aan te kondigen. En dat deed men massaal. En men zat er massaal naast want de vroege ochtend van die bewuste dag was nog veel te koud. Zo koud dat de dragers van de rokjes geheid thuis zouden komen met een blaasontsteking. Martin zou zich omgedraaid hebben in zijn graf.
Ik ben liefhebber van de lente. We schudden de winter van ons af en alles begint weer van voor af aan. Maarten van Roozendaal zong daar ooit een prachtig lied over: Mooi!
‘Ach zie de lammeren nou toch lurken
Aan hun vers geschoren moeders
En hoe de jonge zwanen
Donzen in de zachte sloot’
Mooie woorden, een ode aan de lente. Met sigaret in de mondhoek en een goed glas op de piano zong hij ontroerende, vrolijke en prachtige liedjes. Zonder te stoppen.
Maar goed, de lente. Een nieuw begin. Altijd goed voor nieuwe energie en voor veranderingen. Zo deed ik nooit zoveel aan mijn lijf. Nu heb ik het over uiterlijke verzorging. Dat was nooit een ‘mannen-ding’. Ja, wij scheren ons en spuiten daarna met wat aftershave. En op mooie dagen spuiten we ook nog wat spul onder de okseltjes of een pufje in de boxershort… Wij mannen lieten de rest over aan de dames want die houden nu eenmaal van smeren.
Maar tijden veranderen. Er verschijnen steeds meer smeersels, geurtjes, kleurtjes voor de haren en zelfs make-up artikelen voor mannen. Aangemoedigd door de vrouwen wat weer verbazingwekkend is want aan de andere kant willen de meisjes dat we ons weer meer mannelijker gaan gedragen, uitgezonderd natuurlijk het scheten en boeren laten welke ons niet vreemd zijn… Afijn, enige tijd geleden kreeg ik een cadeautje van mijn oudste zoon en zijn vriendin en daarin zat een zakje met spul. Het bleek om een zogenaamd ‘masker’ te gaan. Dat was lekker en goed voor je huid. Ik legde het opzij en lachte mee met de rest.
Vorige week sommeerde mijn vriendin mij op de bank te gaan liggen. Als echte man heb ik daar geen moeite mee(!), dat strenge. Wel moest mijn T-shirt uit en ook nu weer toonde ik mij een echte man en gooide het textiel in de verre hoek van de kamer. Hierna kreeg ik een plaid over mij heen en een kussen onder mijn hoofd. Tevreden liet ik een boer en voelde mij als een kat voor de kachel. Ineens werd mij het zakje met spul voor mijn neus gehouden en ik schoot overeind…maar een lichte druk en de wetenschap dat ik er wel lekker bij lag was genoeg om weer terug te zakken.
Ik kreeg een masker! Eerst werd de boel gereinigd en daarna kreeg ik warme doeken op mijn gezicht. Toen begon ze te pielen maar dat bleek niet pielen te zijn maar ‘peelen’… de huid schuren met zout. Het volgende was een massage met lotion van gezicht, nek, schouders (en knie en teen herinnerde ik mij van een liedje..) en hierna werd het masker opgesmeerd. Twee wattenschijfjes bedekten mijn ogen en ik viel in een diepe, ontspannen slaap…Tot het masker er weer afgehaald moest worden, een marteling kun je wel zeggen want ja, ook wij mannen hebben gevoel!
Daarna was het lente. Ik voelde mij weer het ventje van 18 jaar, het jonge leeuwerikje in het warme nest en zong de rest van de avond het hoogste lied.
Zonder te stoppen!
