Wat is het allerbeste recept voor een avondvullend, cultureel programma op een plek waar je het niet snel zal verwachten?
Men neme een Winterswijker steengroeve. Zet daar vervolgens een groepje creatieve breinen in en laat die dan even met rust zodat de verkregen inspiratie goed kan doordringen in deze geesten. Haal dit groepje er pas weer uit als de inspiratie goed ingetrokken is en zet ze vervolgens om een tafel, voorzien van eten en drinken want dat is goed voor de geest.
En geef ze pen en papier! En zet er een piano naast! En geef ze een gitaar!
Daarna opnieuw het hele zwikje even laten bezinken. Even laten rijpen. Na deze periode stel je een paar leiders aan. Daadkrachtige mannen en vrouwen die van doorpakken weten. Die goed kunnen luisteren naar de creatievelingen en tijdens dat luisteren van alles gaan regelen. En er zijn meer ingrediënten nodig. Zoals vrijwilligers. Dit ingrediënt is misschien wel een van de belangrijkste ingrediënten. Deze mensen moeten gemasseerd worden in een marinade van enthousiasme. Enthousiasme waar je de vingers bij aflikt.
Dat gevoel achteraf, dat je beseft dat je eigenlijk nog wel een portie lust omdat het zo lekker is…
Alles natuurlijk op smaak gebracht met de beste kruiden en specerijen.
Vlees, vis, groente en fruit zijn het lekkerst na goede verzorging. Restaurants dwepen met die informatie. Dan staat er niet gewoon een tournedos op de kaart maar een tournedos van het Lakenvelder, de Jersey of het Charolais rund. Of ze leggen iets op ‘een bedje van diverse lente sla’ en besprenkelen dat met een 18 jarige Italiaanse azijn met Aziatische pinda olie. Dit alles lijkt overdreven maar aan de andere kant… hebben ze gewoon gelijk! Want een koe die lekker kan grazen in de wei en kan genieten van het zonnetje, zit natuurlijk veel lekkerder in haar vel dan zeg maar de gestampte doorsnee koe. En daardoor smaakt ze extra goed.
En als de kropjes sla met liefdevolle handen uit de grond getrokken worden in plaats van aan de lopende band gekeeld te worden dan geloof ik oprecht dat deze sla blaadjes veel en veel lekkerder zullen smaken.
En dat hebben die hierboven genoemde creatievelingen goed begrepen in Winterswijk. Die weten mensen te raken, te enthousiasmeren en op een voetstuk te zetten waardoor ze boven zichzelf uitstijgen met hun talenten. Want dat hebben ze, talent.
Maandenlang wordt er gezocht naar de juiste smaken, de juiste geuren en kleuren en de juiste combinaties. En er moesten keuzes gemaakt worden, welk ingrediënt kan wel en welk ingrediënt zou af doen aan de smaak.
En dan zijn er natuurlijk nog de gasten die aan de dis verschijnen. Deze mensen zijn in de loop der jaren verwend tot op het bot geraakt. Zij zagen in de afgelopen jaren Jesus Christ Superstar via Symfonia en The Wall van Pink Floyd naar Shakespeare’s Midzomernacht. Verwend door prachtige creativiteit, vol muziek, dans, spektakel en prachtige teksten om de verhalen die men wilde vertellen te duiden. Wij, de gasten, vertellen dat weer met veel plezier door aan hen die er niet bij waren en zij hoorden ons met ongeloof aan..
”In een steengroeve?”
Inmiddels zijn wij doorgewinterde fans. Je weet als toeschouwer wat je verwachten kan maar toch weten ze ons elk jaar weer in die groeve te verrassen. Zoals het een goed kok betaamt. Alle zintuigen worden in het hart geraakt, smaakpapillen worden geprikkeld, ogen worden gestreeld en de oren draaien overuren. Waarna de volgende verrassingsaanval alweer ingezet is.
Haut cuisine. Niets meer en niets minder.
Wij mochten ook dit jaar weer getuige zijn van de kunsten in het Steengroevetheater te Winterswijk. Het thema was: ‘Cinema’. We werden meegenomen door een van de gebroeders Lumière, Louis, de ontdekkers van de cinematograph, de voorloper van de filmcamera zeg maar. . Met Achterhoeks accent, ere wie ere toekomt.
De zon brak door nadat het in de uren ervoor onafgebroken geregend had. De vele plassen waren daar stille getuigen van maar ze werden direct aangevallen door de crew met waterstofzuigers zodat de dansers zo min mogelijk gehinderd zouden worden. Wij, publiek of beter gezegd gasten van dit driesterren restaurant, zaten hoog en droog. En werden gewarmd door het enthousiasme om ons heen, in afwachting van wat komen zou.
De menukaart zag er in ieder geval uitdagend uit! De avond zou zich in 4 take’s afspelen en we zagen al vele bekende gerechten: Once Upon a Time in the West, Gotham City Revisted uit de film Batman, de speech uit The Great Dictator met Charlie Chaplin, mega indrukwekkend uitgevoerd door Sten Geerdink en Lovesong for a Vampire van Annie Lennox uit de film Dracula. Of, As If we Never Said Goodbeye uit Sunset Boulevard, vertolkt door Linda de Wit…briljant, wat een dijk van een stem!
We kregen niet een paar gerechtjes van de kaart, nee, we kregen alles! Ruim 33 gangen en we raakten vol van alles wat zich voor onze ogen afspeelde zonder overdaad.
En dan het dessert. Een taartbombardement, met een rijke garnering van de Pirates of the Caribbean. En als toefje op de taart was er de finale, Hooray for Hollywood, waar alle deelnemers van dit spektakel een applaussaus over zich heen kregen als dank voor deze overheerlijke gerechten.
Meester-koks in actie. Dansers en danseressen op bergschoenen, een super swingend koor, de top dirigent Gerben op laarzen voor zijn indrukwekkend orkest en de regisseur Jasper in actie om de mix van spel, dans, muziek, licht, video en effecten in goede banen te leiden. En alle anderen die dit fantastische spektakel tot stand gebracht hebben waardoor wij een superavond gehad hebben.
Bij deze, wederom vanachter mijn bescheiden schrijftafeltje: Dank jullie wel voor een schitterende avond!! We hebben genoten!
