De tjiftjaf is weer in het land, pasgeboren lammetjes rennen dartelend rond moeder schaap en het eerste kievietsei is ook al gevonden: lente! De mooiste tijd van het jaar is mijn persoonlijke mening. En de meest erotische tijd van het jaar en dat is ook mijn persoonlijke mening. Even voor de duidelijkheid, ik heb geen nesteldrang hoor!
Verslappend is het feit dat we van de week weer moeten stemmen. Daar kan ik maar niet opgewonden van geraken. Tuurlijk, politiek is belangrijk en mijn stem zal ik zeker inzetten maar dat slappe gelul over en weer doet mij braken. En dan heb ik het nog niet eens over de ranzigheid die sommige politici eruit gooien om effe lekker te scoren in de onderbuik van Nederland. Nou ja, ze creëren een zekerheidje: die krijgen mijn stem niet!
Maar het lentegevoel overheerst gelukkig. We hebben al een weekje mogen proeven van zonnig, warm voorjaarsweer maar kregen afgelopen weekend wel het deksel op de neus omdat het ineens 10 graden (gevoelstemperatuur) kouder was. Dat willen we niet. Want iedereen smacht naar de eerste ‘rokjesdag’ of naar een mooie namiddag op een gezellig terras. Of naar lange voorjaarsavonden in de tuin zitten. Of naar heerlijke fietstochten door bos en duin. Of naar een ijsje eten van de Italiaan. Of ronddobberen in een bootje onder het genot van een ijskoud biertje of wit wijntje. Of roseetje.
Ondanks dat we geen winter hadden willen we wel die winterse deken zo gauw als het kan afgooien. Terecht, want winters kunnen een behoorlijke aanslag zijn op je geestelijke staat. Behalve de echte winters hoor, ik heb het hier over die kwakkelende, viezige, natte, koude, sombere winters waardoor je eerder geneigd bent over van alles en nog wat te klagen dan in elk nadeel ook een voordeel te zien. Nee, een echte winter, met sneeuw, ijs en veel zon, mag van mij elk jaar terugkomen.
Helaas was de winter 2013-2014 er eentje om snel te vergeten.
In de lente zie je mensen ook vrolijker worden. We kunnen wat meer van elkaar hebben, geven gauwer een glimlach cadeau of zijn wat galanter in het verkeer. Wanneer het gaat zomeren, binden we iets in van deze leuke lente-bijkomstigheden want als het effe té warm is, is er weer reden om chagrijnig te worden. Daar beken ik ook schuld, mijn gesteldheid is niet echt ingesteld op tropische temperaturen. Ik ben dan meer van de siësta of schaduwrijke plekjes en fleur in de avonduren helemaal op. Zo zomer ik door de zomer.
Maar eerst gaan we de lente vieren! Kijk om je heen en zie hoe de Tjiftjaf vrolijk fluit en hard werkt aan het nageslacht. Zie hoe de lammetjes onhandig maar vrolijk het weiland verkennen. Zie hoe de kieviet onnavolgbaar door de blauwe hemel vliegt op zoek naar insecten. Zie hoe de ijscoman de luiken voor de ramen van de ijssalon weghaalt en voorzichtig aan de eerste ijsbereidingen begint. Zie hoe politiek Den Haag de stropdassen inruilen voor open boordjes en de mantelpakjes plaatsmaken voor licht doorschijnende jurkjes.
Zie en geniet, dan zal elk onderbuikgevoel vanzelf verdwijnen en zullen bevolkingsgroepen niet weggezet worden als zijnde minderwaardig maar als medemens!
