Waarom staan er zoveel bankjes in de provincie Groningen? Dit vroeg ik mij af toen ik boodschappen aan het doen was voor het avondeten. Op elke hoek en in elke straat zijn ze te vinden realiseerde ik mij terwijl ik de winkel in liep en mijn boodschappenbriefje erbij pakte.
Maar de gedachte zette ik snel van mij af want ik moest mijn hoofd er even goed bijhouden want mijn geliefde had drie dames uitgenodigd voor het eten.
In totaal dus vier vrouwen over de vloer! Hier was een goede, gedegen voorbereiding gewenst realiseerde ik mij.
In eerste instantie was het de bedoeling dat ze naar de bioscoop gingen en dat ze dan vooraf hier zouden eten. Maar de film die ze wilden zien werd niet meer gedraaid en toen besloten ze, via de groeps-WhatsApp ‘Filmpje’, het dan alleen bij eten te houden. En ja, mijn plaats werd vervolgens de keuken want men zegt dat ik wel aardig kan koken…
Maar ik mocht wel aan tafel mee-eten, dat knuffelde mijn geliefde mij toe, en ze toonde haar liefste glimlach.
Het boodschappen doen verliep voorspoedig. Dat komt doordat ik natuurlijk vanaf een boodschappenlijstje werk. Ben altijd zo klaar en heb alleen maar oog voor wat er op het briefje staat. Enkele uren ervoor had ik die samengesteld, bedacht mij bij een kop koffie en een sigaret in onze tuin wat er gegeten ging worden en nam de wensen die de gemiddelde vrouw altijd wel heeft (niet te zwaar, niet te vet en veel fruit) mee.
Het werd verse pasta, Tagliatelle, met pepersaus (light), kip medaillons, sugar snaps en rucola. Als nagerecht tropicana saus, vanille ijs, frambozen, aardbeien, meloen en stiekem echte slagroom. Oh ja, en een chocolaatje want daar hebben meisjes altijd al een zwak voor gehad.
Eenmaal thuis begon ik direct met de voorbereidingen en rond zes uur zat het hele spul lekker aan een wijntje in de tuin, onder de roze parasol. Een kakofonie volgde maar ik had de mazzel (en het excuus) om mij steeds even terug te trekken in de keuken. Tijdens het eten dacht ik dat het wel wat rustiger zou worden maar niets was minder waar, vrouwen kunnen echt twee dingen tegelijk.. praten en eten maar ook omgekeerd! Vol bewondering hoorde ik aan wat er langs kwam. Mannen die zonder sokken hun schoenen dragen waren…euh…zijn sexy. Direct steeg bij mij de vraag waarom ze dan altijd sokken voor je kopen…
Het volgende moment kwam ter sprake dat twee van de dames binnenkort naar New York gaan en één van de twee had voor haar verjaardag een koffer gevraagd. Een koffer? Ja, niet zomaar een koffer, nee, een hele grote en natuurlijk ook van dat ene merk en hij woog maar twee kilo. Ik nam maar effe een flinke slok van mijn bier en hoorde trouw als een puppie het vervolg aan. Want die koffer moest nog gevuld worden. Niet met kleding en dergelijke om in New York goed voor de dag te komen maar om alles in te doen wat ze gingen kopen in New York. Ze gaan er dus gewoon heen om te winkelen!
Hierna werd een lijstje opgesomd van allerlei gebruiksvoorwerpen die op diverse verlanglijstjes stonden van vrienden en familieleden van de Amerika gangers: Uggs pantoffels voor Tante Corry, maat 39, M&M’s bij dé M&M winkel voor nicht Emmy, Comverse All Stars gymschoenen of ‘sneakers’ en oh ja, Uggs laarzen voor vriendin Daphne, ja, Daphne die twee kinderen en deeltijd werkt. Details.
Daarna volgde direct de vraag of Uggs nog wel ‘in’ waren maar kennelijk was dat zo. Dat ik zei dat ik die Uggs maar lelijk vond staan bij vrouwen, dat het van die hompen zijn aan je benen, werd misschien wel gehoord maar ze gingen gewoon verder met hun gekwek…euh…sorry, gepraat.
Het werd me teveel en voordat ik het wist had ik de puinhoop in de keuken opgeruimd en de vaatwasser gevuld. In de tuin klonk gelach, dan werd er weer geanimeerd gepraat (geroddeld?) en vervolgens weer veel gelachen.
Na het eten sloeg het weer zo om dat we toch naar binnen moesten en even later zaten we aan de cappuccino’s, koffie en bonbons. Een van de dames vertelde dat er in een bepaalde plaats een Tommy winkel was. “Tommy winkel?” vroeg ik. “Wat is een Tommy winkel? Men keek mij aan of ik van een andere planeet kwam maar gelukkig snapten ze mij wel, ik ben immers een man. Het ging om een Tommy Hilfinger winkel, een winkel die alleen maar kleding en schoenen van Tommy Hilfinger verkoopt. Pffffffff….Wat voelde ik mij dom. Niet hoor, ik ben een man en lach er om.
Daarna gingen ze verder met het analyseren van kleding die vrouwen dragen, wat wel kan maar ook vooral wat absoluut niet kan. En toen kwamen de bekende Nederlandse vrouwen aan de beurt en ik durfde het aan om de, in mijn ogen mooie dames, Dion Stax en Annechien Steenhuizen in de groep te gooien. En waarachtig, men was het met mij eens.
De televisie moest nu aan want Linda kwam er op. Linda de Mol om precies te zijn, presentatrice en naamgenoot van het vrouwenblad Linda, een blad wat de seks en schandalen niet schuwt, daar krijg ik zelfs een blos van op de wangen. Porna heet dat geloof ik?
De familie Sneijder werden geïnterviewd door Linda, oftewel Yolanthe en Wesly.
Het was ineens stil in de kamer! Maar dat duurde niet lang en al gauw kwamen de eerste analyses binnen: wat heeft ze toch gedaan met die lippen en ja, ook Linda gebruikt botox en ze is altijd zo tuttig gekleed. Maar Yolanthe heeft wel een leuk setje aan…maar oh, wat is ze toch een aanstellerige trut!
Na de uitzending was het tijd om naar huis te gaan en na veel ‘gezellig’ en ‘leuk’ en ‘hier maken we een traditie van’ werd er hartelijk afscheid van elkaar genomen. En de groeps- App moest maar omgedoopt worden van ‘Filmpje’ naar ‘de Eetclub’!
Vermoeid van de avond douchte ik mij af en de vraag over de vele bankjes schoot mij weer door het hoofd. En nu wist ik het antwoord: omdat men hier nog gewoon de tijd neemt om met elkaar te praten. Dat is fijn en prettig en goed voor de onthaasting. Deze avond is er ook heel veel gepraat maar dat kwam omdat het vrouwen zijn. Dat zit in hun genen. En dat zorgde ook voor dit erg lange stukje tekst….
Zachtjes opende ik onze slaapkamerdeur want mijn geliefde zou vast allang slapen, vermoeid van een drukke dag werken en een gezellige (!) avond met drie vriendinnen. Uitgeput moest ze wel zijn.
Niets was minder waar…. Daar lag ze, als een Godin languit over de breedte van het bed, en rondom haar heen….Reclame folders!!
Daar zou ik ook zo weer zo’n lang stuk over kunnen schrijven….
