De tijd om te emigreren is nu daadwerkelijk aangebroken, Frans Bauer is Petrus in The Passion, een soap welke georganiseerd wordt door o.a. de EO en RKK, het Nederlands Bijbelgenootschap en een aantal christelijke stromingen. Frans Bauer is dus heilig verklaard en dat trek ik niet meer. Bonaire leek mij wel een ‘leuke plek onder de zon’ maar daar schijnt sinds kort een man te wonen die even daarvoor nog zijn zakken gevuld had door te wanpresteren in de wereld der woningbouwverenigingen. Snap daar geen pepernoot van. Zodra ik ook maar even de schijn van wanprestatie op mijn werk laat zien, heb ik zo ’n waarschuwing aan den broek hangen, laat staan een bonus. Dan maar uitwijken naar Curaçao? Nee, is helemaal geen optie want daar wonen weer heel veel Bekende Nederlanders, uit de categorie ….Frans Bauer. Vluchten kan niet meer…
Voor dat ik ga wil ik nog wel even naar de Apple Store in Amsterdam. Ben erg benieuwd naar die handige apparaatjes die ons tot grote verrukking kunnen brengen en het personeel in de Apple- fabrieken tot wanhoop. Helaas kan ik zo’n ding nog niet betalen maar aan de andere kant is dat misschien wel een voordeel.. dat scheelt weer een springer.
Terwijl ik verder nadenk over een transfer naar het buitenland lees ik dat de gratis krant De Pers er mee gaat stoppen omdat ze geld tekort komen. Dat vind ik oprecht jammer want dit krantje stond bij mij hoog in het vaandel. De Metro en de Spits zijn slappe aftreksels maar hun distributie is veel beter. Maar ja, die worden ook ondersteund door die krant die alleen door wakkere en werkende Nederlanders gelezen wordt. En op Curaçao. De Pers geeft gelukkig nog niet op en zij gaan nu een list verzinnen.
Emigreren moet wel degelijk goed voorbereidt worden dus ik kijk regelmatig naar ‘Ik Vertrek’. Dat is niet dat programma met Joris Linssen, daarin vertrekken ze maar komen ze ook terug. Nee, het is dat programma van mijn ‘favoriete’ omroep, de Tros, waarin mensen gevolgd worden die hun heil in het buitenland gaan zoeken. De reden? Rust, veiligheid en het is hier te druk. O ja, en omdat het een droom is die eindelijk verwezenlijkt kan worden. Bijna elke week zie je dat het absoluut niet makkelijk gaat en dat er heel wat tegenslagen verwerkt moeten worden.
Dat is dan ook de reden dat ik misschien toch nog even hier blijf. En het feit dat ik best wel van rust houd maar niet elke dag. En tot op de dag van vandaag voel ik me ook best wel veilig en mijn fiets is nog geen één keer gestolen. En de drukte van (te)veel mensen op de vierkante meter geeft mij juist het gevoel dat ik leef en je hoeft niet meer ver te reizen om met andere culturen in aanraking te komen, lekker goedkoop… Want zo Nederlands ben ik dan ook wel weer!
