Heerlijk hoor, zo’n nieuw jaar voor ons. Krijg er altijd het Voorjaargevoel van en stoot mij daarmee voor de neus want eerst moeten we nog even die ontzettend saaie maanden januari en februari door zie te komen…
We zullen deze maanden door moeten ploegen al ware het elke dag een veldslag. Daarnaast zal ik nog een strijd moeten voeren, namelijk afvallen. Want mijn kleding zit de laatste tijd steeds strakker. Eerst dacht ik nog dat dit kwam door te heet wassen maar de weegschaal was onverbiddelijk en haalde mij uit de droom…
Ik ga niet een dieet volgen, ik eet gewoon minder en zal ook minder lekker gaan koken. En het drankgebruik moet ook maar op een laag pitje. Bewegen zal ook iets meer kunnen dan enkel dat fietsritje naar werk. Van wandelen hou ik niet dus het zal wel hardlopen worden. Nou ja, hardlopen..eerst opbouwen maar. Een rondje om de flat zie ik als een mooi begin. Ooit kon ik heel goed hardlopen maar ooit is voorbij dus ik zal het moeten doen met de huidige staat waarin ik verkeer…. Dat wordt letterlijk een zware dobber.
Maar we zitten al op de helft van januari en ik heb nog geen millimeter hard gelopen. Ben ik mijn goede voornemen nu al vergeten dan? Nee hoor, ik loop al sinds Kerst te griepen. En na de jaarwisseling kwam daar nog veel snot en hoesten bij waardoor een extra inspanning teveel gevraagd zou zijn. Ik was eigenlijk heel zielig, zo zielig als een man kan zijn wanneer hij de griep heeft. Want mannen zijn altijd zieker dan het vrouwelijk geslacht.
Ik heb al enkele mede-voornemens-genoten voorbij zien lopen. Nou ja, lopen is een groot woord, het lijkt bij de meesten meer op dribbelen. Van hun gezicht kun je aflezen dat ze heel veel inspanning moeten leveren en in hun ogen lees je: waarom ben ik in Godsnaam dit gaan doen of waarom heb ik mij met de feestdagen volgepropt met kransjes en kerstboompjes van chocola. En het kerstontbijt. Plus het kerstdiner. Plus al die glaasjes likeur bij de koffie. Want dat is gezellig.
Toch loop ik binnenkort er ook zo bij en alleen de gedachte al doet mij peentjes zweten. Op zich is dát alleen al een goed begin van het afvallen maar het zal, helaas, niet genoeg zijn.
2013, het zal mij benieuwen hoe we dit jaar weer door zullen komen. Ik hoop iets minder afzeiken en iets meer respect voor elkaar. En iets meer inlevingsvermogen in de medemens zou ook wel aardig zijn in plaats direct al te oordelen.
En ophouden met: pesten, haat-mails en tweets versturen, Patty Brard van een duikplank laten springen, ruzies tussen advocaten breed in de media ten toon spreiden, scheidingen van BN’ers breed uitmeten, trouwerijen van BN’ers nog breder uitmeten, voorbeschouwingen van voetbal- en schaatswedstrijden, weeralarmen en tot slot met alle kookprogramma’s.
Want vooral dat laatste is niet goed voor mijn lijn…
