Het Lied

Het rommelt in het land. Het rommelt sinds de Koningin aangegeven heeft afstand te doen van haar troon. De Oranje verenigingen draaien overuren en er is een Hoofd comité opgericht, om precies te zijn: Het Nationale Comité Inhuldiging. Daarin zitten belangrijke dames en heren en die hebben, onder andere, bedacht dat er een ‘Koningslied’ gemaakt moet worden. Toen ik dat hoorde brak het angstzweet bij mij uit en begon het mij dun uit de broek te lopen…

Toch hield ik mijn mond. Het ligt gevoelig heden ten dage… Ik voelde mij Remy in het land der Boeddha’s. Pardon? Euh..ja, sorry hoor, maar ik zag in de folders die ik van de week uit verveling even doornam dat er nog steeds Boeddha’s te koop aangeboden worden… Nederland is onderhand het Tibet van Europa aan het worden.

Kees van Kooten, de schrijver, was van de week bij De Wereld Draait Doorrrrrr. Kees had vroeger, in mijn jeugdjaren, een tv-programma en daarin waren veel ergernissen te zien. Samen met Wim de Bie. Dat werd op een hilarische manier elke zondagavond ons voorgeschoteld en menigeen probeerde dat de volgende dag op zijn/haar werk, na te spelen. Dat was nog uit de tijd dat we op zaterdagavond met het hele gezin naar het Songfestival keken en zelf de punten gaven. Maar het was ook uit de tijd dat je twee weekenden per winter naar schaatsen keek, EK en WK, en de rondetijden noteerde in de extra bijlage van de krant.

Kees ergerde zich nog steeds. Bijvoorbeeld aan onze premier, Mark Rutte. Na het winnen van de verkiezingen zagen wij in het hol van de VVD Gordon en zijn Rekels optreden. Dit was geen stunt, Mark en zijn volgers houden van Gordon. Kees ergerde zich daar dood aan en had het over de vervlakking van onze maatschappij. Ik veerde op, dacht immers dat ik de enige was die zich daar toen aan ergerde. Even later las Kees een stuk uit zijn nieuwste boekje voor, De Verrekijker, het Boekenweekgeschenk van dit jaar. Het duurde ruim vier minuten en …. Het was prachtig! Je zag het helemaal voor je wat er zich afspeelde in die passage en toen wist ik het: ik moet mij niet stil houden!

Het Koningslied mag er van mij komen maar laat het asjeblieft gezongen worden door iemand die daarvoor in de wieg gelegd is. Dus niet iemand uit Volendam, geen Marco of Frans of een getatoeëerde Voice of Holland winnaar. Of Froger, ook al houdt onze Koning van zijn muziek. Voorgaande types wachten maar tot het einde van de avond, als we vol staan van de drank. Dan horen we het toch niet meer zuiver..

Mijn voorkeur: Huub van der Lubbe, Anouk, Boudewijn de Groot, Laura Jansen, Stef Bos, Caro Emerald, Mathilde Santing of Herman van Veen. Om er maar een paar te noemen. Dan kunnen we de carrière van onze Koningin waardig afsluiten!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.