SM

 

Na het lezen van de boeken ’50 Tinten grijs’ en de wetenschap dat sadomasochisme door menig lezer ineens als interessant ervaren wordt, moeten de Haagsche jongetjes Mark en Diederik wel gedacht hebben dat de broekriem nog strakker aangetrokken kon worden… Inmiddels weten wij dat ze dat dan ook gedaan hebben. Prima, het zal allemaal wel. Ik ben al op zoek naar een bijbaantje zodat er nog iets over blijft aan het eind van de maand. En niet alleen wij moeten de beurs wat vaker dichthouden om te overleven maar ook de Derde Wereld, daar gaat een miljardje minder naar toe.

Dat wordt een zakje rijst minder in de week…

Het is om je dood te schamen. Toch begrijp ik het wel dat we dat miljardje liever zelf houden want ten eerste moeten wij al zoveel inleveren en ten tweede staan bij ons immers de Feestdagen voor de deur. Er moeten weer nieuwe kerstartikelen gekocht worden en voor Sinterklaas vragen we weer een nieuw horloge. Het tiende, voor elke dag een ander horloge. Elke dag? Een week heeft toch maar zeven dagen? Ja, maar er moeten ook nog drie reserve horloges zijn voor speciale gelegenheden. Waarom begrijp ik dat nou weer niet…

Ja, het is dikke verkering tussen Diederik en Mark. Voor de verkiezingen rolden ze nog bekvechtend over het debatpodia en nu bakken ze zoete cupcakes met elkaar. Waarschijnlijk zijn zij zelf ook een beetje aan de sm en genieten ze van het snijden in wat wij ooit ‘beschaving’ noemden.

Ik ben ook een beetje aan de sm door zo lang als mogelijk te wachten met de kachel aan te zetten. Of heet dat gierigheid? Afijn, hoe het ook mag heten, de verwarming blijft uit en ik trek gewoon wat extra kleding aan. Een vest over een trui en daarover heen eventueel nog mijn badjas.. Zodra er wolkjes rook uit mijn mond komen en ik niet aan het roken ben, mag pas de kachel aan.

Gehard was ik al toen ik begin dit jaar op een zolderkamertje woonde. De schimmel op de muren praatte nog net niet tegen mij maar koud en vochtig was het wel. Dat kwam omdat de huiseigenaar een ‘zunigerd’ was. Ook wel logisch want het was een pand met een waarde van ruim acht ton.. Komt het niet uit de lengte dan moet het maar uit de breedte komen zal de man gedacht hebben.

Daarnaast lag het hoogpolig tapijt ook al een halve eeuw. Schatte ik zo in. Maar daardoor genoot ik van allerlei ongedierte welke ik niet kon zien maar waar ik wel van wist dat ze er waren…. Heel spannend allemaal.

En dat allemaal voor maar vijfhonderd euro per maand! Ook dat is een vorm van sadomasochisme!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.