Twintig-twintig

Het is altijd weer even wennen hoor, zo’n nieuw jaar. Je kan er weken naar toe leven in alle gezelligheid van de feestdagen maar wordt ruw wakker geschud op 1 januari na het zien van het Nieuws in Binnen- en Buitenland. Dan realiseer je je weer dat de ellende in de wereld geen Oud & Nieuw kent… Nou ja, we gaan er maar weer voor. Dit jaar is de start redelijk makkelijk want ik was in het oude jaar al begonnen met lijnen.

En nee, er is nog niet veel van af maar geduld is en blijft een schone zaak.

Net als vele anderen heb ik ook goede voornemens. Zo ben ik bijvoorbeeld gestopt met roken. Dat was ik al in januari 2017 maar de behoefte is er nog wel degelijk, sterker nog, ik droom regelmatig dat ik een sigaret opsteek. Daarom heb ik mij voor 2020 voorgenomen om opnieuw te stoppen want stel dat mijn droom ineens uitkomt, dan zijn de gevolgen niet te overzien!

Ik heb mij ook voorgenomen om de AD en de Telegraaf App van mijn gsm af te gooien. Ze noemen zich kranten maar ze lijken steeds meer de kant op te gaan van de roddelpers. De Telegraaf had die naam al natuurlijk, ooit ingegeven door Henk van der Meyden die ons regelmatig ook via de televisie kwijlend de laatste nieuwtjes vertelde over Bekend Nederland. Maar het Algemeen Dagblad begint ook aardig die kuren te krijgen. Het is mij namelijk opgevallen dat ze ons overstelpen met ‘nieuws’ over de zoon van dé Smartlappenkoning, André Hazes. Hoe toevallig, die zoon heet ook André maar voor het gemak zetten we achter zijn Andre het woordje ‘Junior’.

Junior staat haast elke dag in de krant. Dat komt niet omdat hij dat zo graag wil maar omdat er ‘journalisten’ zijn die denken dat wij, boeren, burgers en buitenlui, het interessant vinden. Laat ik  hier even een paar koppen achter elkaar zetten die mij in het afgelopen jaar behoorlijk de stuipen op het lijf jaagden:

‘André en Monique krijgen liefdesbaby. André en Monique hebben mooiste kind van de wereld. André en Rachel nog steeds geen vrienden. André en Rachel blijft moeilijke relatie. André en Monique in crisis. André terug bij Monique. André gek op Monique. André heeft andere liefde? André heeft een andere liefde. André doet een Maaslandje. André en Rachel dichter als ooit bij elkaar. André Hazes jr.: Ik val nu eenmaal op rijp. André en Bridget delen liefdeskiekjes. André en Bridget naar de rechter. André breekt met Bridget.

André doet het met Patricia Paay….’

Daar ben ik nu van af want ik heb mij inmiddels een keurig abonnement gegeven van een gerenommeerde krant. Op een stikstofvriendelijke manier want ik heb gekozen voor de digitale versie waardoor er geen distributeur of krantenjongen de weg op hoeft om bij mij de krant door de brievenbus te gooien. Nu denk je natuurlijk: Gelul Veldhuizen! Want die krantenjongen doet zijn wijk op de fiets. Klopt. Zo deden ze dat vroeger. Nu brengen ze de kranten met de auto want er is geen jeugd meer die ’s morgens vroeg zijn of haar nest uitstapt om de krant rond te brengen.

Op enkele bikkels na dan.

Ach ja. Alles is aan verandering onderhevig. Neem bijvoorbeeld het vuurwerk. Er is voor 77 miljoen de lucht ingegaan. Dat bedrag is zonder het illegale vuurwerk wat men massaal ‘elders’ bestelde.  Raar eigenlijk, we hebben een hekel aan alles wat illegaal is en spreken er schande van maar zodra het om onze portemonnee gaat vergeten we die hekel even… Inmiddels verknallen (!) enkele liefhebbers van vuurwerk het feestje zo erg dat de kans dat het verboden zal worden alleen maar toe zal nemen.

Je krediet verspelen noemen ze dat ook wel.

‘Grotere Machten’ bedachten nog een dikke mist tijdens Oud & Nieuw, in de hoop dat er minder overlast zou zijn. We weten inmiddels dat het niet geholpen heeft want de schade loopt opnieuw in de miljoenen en de letsels aan lijf en leden logen er ook weer niet om. Vele ogen raakten beschadigd, ondanks het uitdelen van een veiligheidsbril en vele oren genieten de komende jaren van een vette piep in het oor… Wel apart trouwens. Wanneer je geen vuurwerk gekocht had kreeg je ook geen bril en was je aan de grilligheid van de medemens overgeleverd…

Afijn, de tegenstanders van vuurwerk kregen weer genoeg vuurwerk om hun argumenten het helemaal te verbieden, kracht bij te zetten.

Als ik vuurwerk liefhebber zou zijn dan had ik nu al een goed voornemen voor 2021! Dan kocht ik enkel legaal dat spul in en hield ik rekening met mijn omgeving, dus mens en dier. En ik zou mijn kinderen op hun hart drukken niks te slopen. Want als ze dat wel zouden doen dan konden ze nog wat extra vuurwerk verwachten;

Een flinke schop onder de kont!

Ja, geweld lost niks op, ik weet het. Maar beter een schop onder de kont dan een auto in de fik waarvan je enkel de dagwaarde nog terug van mag verwachten… Nu weet ik ook wel dat het niet alleen de jeugd is die slopen. Er zijn genoeg ‘volwassenen’ die buiten hun boekje gaan. En ja, ben je kind van zo’n ouder dan weet je natuurlijk niet beter en sloop je lekker mee….

Dan toch maar een algeheel vuurwerkverbod?

Dat noemen we dan weer betutteling. Dan klagen we over al die regeltjes in dit land want je mag niks meer in dit land! Klopt ja, maar kijk dan eerst even in de spiegel voordat je ‘huilie huilie’ doet. En effe heel eerlijk, van mij mag het vuurwerk in de ban, heb er niks mee. Maar ik snap ook dat er mensen zijn die het leuk vinden, die prachtig siervuurwerk de lucht inschieten ter waarde van vele honderden euro’s, euro’s die ook elk jaar weer flink inhakken op het huishoudelijke budget…

De buren in je straat snap ik dan ook wel weer, als ze naar jouw vuurwerk staan te kijken, met een brede lach om de mond.

Want ja, het kost hun geen euro!

 

 

 

 

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.