“Ik ben zo’n trage, slome geest
Wat was dat voor wonderlijk sperma
Dat van een paar duizend zaadcellen
Ik de snelste ben geweest.”
Aan voorgaand rijmpje (Herman Finkers) moest ik even denken toen ik met mijn twee jongste kinderen het museum ‘Corpus’ bezocht. We begonnen in het kniegewricht en even erna werden we welkom geheten in de baarmoeder. Dat was een tijd geleden zeg! Maar het voelde als thuiskomen en in ons oor (de digitale gids praatte ons bij via de koptelefoon) kwam de boodschap dat er even verderop een zaadlozing plaatsgevonden had en dat de zaadjes onderweg waren. Oké, dacht ik bij mezelf, dat scheelt weer in de voorlichting naar de boys.. Deze keken door hun 3 D bril strak voor hun uit, vooral nú niet naar Papa kijken anders gaat hij er op door.. De zaadjes kwamen in zicht en toen zagen wij door de 3D bril dat er een heuse veldslag uitbrak tussen de kikkervisjes want ja, wie zal de eerste zijn was natuurlijk de grote vraag…
Even later zaten we in het hart en werden we, wederom met 3 D bril op, meegevoerd met de rode bloedlichaampjes en om de snelheid te ervaren begon de stoel ook nog eens mee te bewegen. Dit was weer eens wat anders dan een museum met een schilderijtje aan de muur of een stuk kunst op een pilaar. Toen we in het reukorgaan zaten keken we naar een beeld met bloemen..en roken we de bloemen!
Uiteindelijk kwamen we via de mond weer naar buiten en was de rondleiding door het mens afgerond. Dat noemden ze het eerste deel. We kregen nu de gelegenheid om gebruik te maken van het restaurant. Restaurantje. Met een fraai uitzicht op de Katwijkse duinen. Het werd een rondje van mij want de mannen hadden hun salaris nog niet binnen: twee warme chocomel met slagroom, een koffie (“Gewone koffie, meneer?” “Ja, gewone, ik houd niet van rare koffie!”), een aardbei-, een chocolade- en een appeltaartpunt. Niet goed voor de lijn maar wel goed voor het slanker maken van je financiën..
Na dit feestmaal konden we met de afdaling beginnen. Op elke verdieping was wel wat te doen, onder andere een gebakje eraf fietsen of een quiz doen van het tuberculosefonds. Of met ballen op bacteriën gooien!
Met al die kennis gingen we even later huiswaarts, onder de indruk van hoe we in elkaar zitten. Daar is goed over nagedacht!
