Nu de campagne voorbij is zal er een deken van rust over ons land neerdalen. Elke politieke partij weet nu waar het staat, sommigen kiezers zullen zweven en anderen staan weer met beide benen op de grond. Alhoewel, er moet natuurlijk nog wel effe een kabinetje gevormd worden…Dus dan zal daar ook wel weer gepeild, gegist en geluld over gaan worden… Dus die deken zal hooguit een versleten lakentje zijn.
Tijdens deze formatie zal de Koningin overgeslagen worden. Dat is modern. Regeren is vooruitzien maar onze Vorstin moet zich er niet mee bemoeien. Heimelijk hoop ik dat we ‘Belgische toestanden’ gaan krijgen en als we dan de 541 plus één dag gepasseerd zijn, de politici kruipend het Bordes betreden met de vraag of Majesteit alstublieft wil gaan bemiddelen want zij komen er zelf niet uit.
Dat is nou een moment dat ik in haar schoenen zou willen staan!
Ze doen hun best maar. Ik ben mijzelf aan het opladen om verder te gaan met klussen in huis. In mijn hoofd is het appeltje eitje maar ik voel aan al mijn haren op mijn borst dat het weer een hele klus zal gaan worden. Daarom heet het natuurlijk ook klussen. Tijdens dat opladen wil ik nog wel eens afgeleid worden door berichtjes op het internet. Zo ook vandaag. Het nieuws dat Joop van Tellingen overleden was. Sneu voor zijn familie en vrienden. Deze man heeft zich in allerlei posities gewurmd om mensen die enigszins bekend zijn, te fotograferen. En vervolgens verschenen die foto’s in ‘de bladen’ die iedereen bij de kapper leest. Of in de wachtruimte van het zonnebank centrum..
En wanneer het heel smeuïg en gênant werd kwam de televisie er ook nog aan te pas, het liefst met de maker van de foto erbij voor tekst en uitleg. De thuiszitters hoor je dan ‘Oooooh’ en ‘ Aaaaaah’ roepen, hoofdschuddend van verontwaardiging.
Ze weten niet beter. Ze zijn muf gebeukt door wormvormige aanhangsels als Albert Verlinde en Evert Santegoeds. Of Gordon met zijn Rekels. Die laatste zag ik op verkiezingsavond ook nog voorbij komen. Bij het VVD feestje. Nu was dat al niet mijn partij maar na het zien van dit stelletje geblondeerde, gebruinde, om aandacht smekende en botox spuitende nichten wist ik het helemaal zeker dat het nooit mijn partij worden zal.
Let wel, ik vond Rutte het soms best wel goed doen. Soms. Maar nu is dat helemaal weg en weet ik dat we het toch weer vier jaar, als het mee zit, met hem zullen moeten doen. Serieus nemen kan ik hem nu niet meer dus die jaren krijgen een gevoelswaarde van acht jaar!
Voor mij een reden om dan toch maar verder te gaan met ….klussen!
