Goed advies!

“Je moet ook meer zoenen!”

Ik stootte wat klanken uit, meer kon ook niet want er zat van alles in mijn mond plus, ja plus, een blauw, gehandschoende vinger. Maar als je die klanken zou vertalen naar Algemeen Beschaafd Nederlands dan hoorde je: “Nog meer zoenen?” Hoe dat zo? Wij leven volgens het principe -Een uur niet gezoend is een uur niet geleefd!-‘’

“Oké, dat is best veel maar het mag best meer, daar krijg je hele mooie witte tanden van!” zei de mondhygiëniste, waarna ze weer verder ging met de aanval op, haar eigen woorden, enorme muren van tandsteen.

Nu is het bij ons thuis wel een item hoor, de kus. Ik hoef het niet te wagen om s’morgens uit bed te stappen zonder eerst mijn prinsesje een goedemorgen kus te geven. En omgekeerd natuurlijk, ook een kusje vóór het slapen gaan. Maar ook een kusje als ik even een boodschapje ga doen, zelfs al is het bij de Super om de hoek. En in de dagen dat we van elkaar gescheiden zijn doen we het telefonisch. Zowel ‘live’ als via de App. Wat dat laatste betreft, hoe meer de geschreven ‘kus’ uitgerekt wordt hoe meer de kus gemeend is. Het kan namelijk kort en bondig: Kuss. Of die hele sensuele, licht erotische met de pikante S: Kusssssssssss.

Ja, je hebt ook die emoticon van twee gelippenstifte lipjes… (voor de oudere garde onder ons, dit zijn symbooltjes die emoties uitdrukken. Een zo’n symbooltje drukt vaak een heleboel uit waardoor je minder hoeft te schrijven. Voor luie mensen is dat dus wel handig maar er komt een tijd dat we alleen nog maar met die symbooltjes met elkaar communiceren want het gaat super snel en als je een beetje bij wilt blijven of in ieder geval contact wil houden met de mensen om je heen moet je er wat mee doen dus ….. Wen d’r maar an!).

Vooralsnog blijft het geschreven woord in mijn geval toch krachtiger. Daarom overschrijf ik haar graag met liefdevolle woorden en zij zet die woorden dan weer om in zoete zoenen en heerlijke likkebaardende kussen waardoor mijn tandjes meer stralen dan die van het gemiddelde Mclean’s model.   

Tenminste, als ik de theorie van de mondhygiëniste geloven moet.

Sinds ik gestopt ben met roken is het ook een stuk lekkerder. Mijn geliefdej heeft niet meer het idee een asbak uit te likken wanneer ze mij kust en ik heb niet meer het idee dat ik naar een volle asbak ruik. Dus we zoenden daardoor al vaker, zelfs tijdens de Olympische Spelen op TV gaf ik eraan toe ondanks de wetenschap bekeken te worden door, o.a., Henry Schut, Daphne Schippers, Dionne de Graaf, de advocaat van Yuri, het hele dames-en heren hockey team, het hele dames volleybal team, het hele dames handbal team, Erben Erben Wennemars Wennemars, Churandy Martina en Annechien Steenhuizen want tussendoor was er ook nog gewoon nieuws.

Wanneer Chef de Mission Maurits Hendriks in beeld kwam hielden we even in want ja, de angst dat hij een van ons naar huis zou sturen zat er inmiddels goed in! Maar we konden niet anders dan tijdens de sportieve hoogstandjes van onze afgevaardigden door te gaan met zoenen want er was zo veel, zo verschrikkelijk veel sport op TV dat we soms gewoon even naar adem moesten happen.  

Overdaad schaadt. Toch heb ik mensen gesproken die alles keken. En als ik dan zei dat een beetje overdreven te vinden dan kaatsten ze de bal terug, of teveel zoenen ook niet een beetje overdreven was.. Kaatsen is geen Olympische sport maar was wel in 1928 (Amsterdam) een demonstratiesport tijdens de Olympische Spelen. Maar dit even terzijde.

We hebben inmiddels de slotceremonie al een paar dagen achter de rug, de lintjes zijn uitgedeeld, de 450.000 condooms zijn gebruikt, de Bobo’s hebben elkaar weer van alles in de bips gestopt en alle sporters zitten weer gezellig thuis bij familie en vrienden, na te praten. En er zal vast wel weer flink gezoend worden.

Daar zouden ze nou eens een Olympische sport van moeten maken!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.