Inspiratie. Oftewel het ontbreken er van. Daar ga ik het nu onder ander over hebben want ik heb geen inspiratie. Totaal verdwenen, weggestopt, ver weg. Terwijl het normaal gesproken bijna altijd voor het grijpen lag.
Natuurlijk ben ik aan het zoeken geweest. Alle verhuisdozen die nog niet uitgepakt zijn heb ik wel 20 keer onderste boven gegooid, zeur mijn liefste bijna dagelijks aan haar hoofd of zij misschien iets van inspiratie gezien had tussen de was of administratie en heb zelfs Jaap Jongbloed van het programma ‘Vermist’ gemaild. Ik aarzel nog om NL Alert in te schakelen….
Want inspiratieloos zijn is geen pretje. Daar ben ik inmiddels wel achter. Mensen om mij heen zeggen dat het komt omdat ik teveel aan mijn hoofd heb, het piekeren heeft de overhand genomen en daardoor zit ik vaak doelloos voor mij uit te staren. Met name als ik alleen ben. Ik begrijp nu ook waarom veel mensen zich eenzaam voelen (1 op 4). En wat eenzaamheid behelst. Ik snap dan ook dat er niet een ‘Dag van de eenzaamheid’ is maar een ‘Week van de eenzaamheid’! Dat is geen kattenpis.
Over katten gesproken, een van de tips die men geeft om eenzaamheid te verdringen is een huisdier aanschaffen. Een kat bijvoorbeeld. Maar ja, stel dat je dan eens weggaat of uitgenodigd wordt dan zit die kat weer alleen. Nee, geen huisdier voor mij. Een andere tip is je aansluiten op iets van de Social Media. Euh, ik zit al bij één van die clubs en heb al 267 vrienden! Maar om die allemaal na te lopen… En vaak lees je dat men allemaal leuke dingen doet en dat lees ik dan weer, alleen achter mijn pc…. Nee, Social Media is eigenlijk heel asociaal als je het van die kant bekijkt.
Inspiratieloos is dus onlosmakelijk met eenzaamheid verbonden. En met zelfmedelijden want ik ben natuurlijk heel zielig. Gelukkig mag ik het grootste gedeelte van de week naar mijn werk en ja, dan kom je onder de mensen en dan gaat het wel weer. Plus een nog groter pluspunt, die paar keer per maand dat ik bij mijn liefste ben of zij bij mij. Wij L.A.T-ten namelijk. Want er zit 350 kilometer tussen ons. Ook dat is geen kattenpis maar de liefde is groter dan de afstand. Alleen het wordt wel steeds zwaarder te dragen, vooral omdat wanneer je dan bij elkaar bent, de tijd gelijk een JSF voorbij vliegt en voor je het weet lig je weer alleen naast een kussen…
Inspiratie. Het is de motor om iets te doen. Bij mij zit er momenteel wat zand in dus loopt ie niet lekker. Toch heb ik geschreven. En daarbij geef ik mijzelf maar een schouderklopje want dat had ik even nodig.
En voel mij ineens verdomd lekker!
