Pinksterstol

Hij is er! Nooit verwacht maar dan toch gekomen: de Pinksterstol! Het luxe brood met rozijnen en amandelspijs kunnen we nu ook met Pinksteren eten. Met erop natuurlijk een dikke laag roomboter en aan de buitenkant een laag poedersuiker. Mmmmmmm. Het water loopt mij al in de mond.

Jaren heb ik er naar uitgekeken maar telkens kwam ik van een koude kermis thuis: het was nog niet bedacht.
Tot vandaag! De kans was natuurlijk zeer groot dat er ook een Pinksterstol geproduceerd zou worden. Want alles wordt tegenwoordig gekopieerd en tot de laatste druppel uitgemolken. Op alle gebieden zie je dat terug. Seizoenen worden teruggebracht tot één seizoen..dat noemen we dan een jaar. Vaste tradities worden om zeep geholpen want we willen meer, meer, meer en het moet sneller en sneller. Tot we verzadigt en boerend onderuit op de bank langzaamaan afsterven.

Met een dikke plak Pinksterstol voor mijn neus schrijf ik dit en buiten beginnen de eerste mussen van het dak te vallen. Braziliaanse temperaturen zijn na het vertrek van ‘onze jongens’ van Oranje ons land binnen gevoerd. Het WK circus gaat bijna beginnen. Boeiende vagen bij het hotel: “Heb je er zin in?” of “Gaan jullie ervoor?”
Nee, journalisten en andere nieuwsbrengers, we hebben er eigenlijk helemaal geen zin in en nee, meer dan onze best kunnen we niet doen. Gelukkig zien we nog wel even de heer Sneijder met een cap op het hoofd (net zo een als de politie straks krijgt!) en zijn gezin. Alle aandacht gaat direct naar zijn voetbalvrouw want dat is ‘onze Yolanthe’ immers. Misschien wel de mooiste voetbalvrouw van dit moment is mijn bescheiden mening. Of moet ik nu oppassen om dit op te schrijven want zagen we niet bij het WK hockey dat een cameraman vuil aangekeken werd door Naomi van As tijdens het behandelen van een blessure omdat hij dat aan het filmen was?

Tja. In mijn ogen was de cameraman gewoon met zijn werk bezig. Maar we leven in een tijd dat niets meer gewoon is en overal krijgen mensen gore gedachten bij. Dat noemt men dan seksuele intimidatie.

En zo kijven de beide geslachten nog decennia door. Ook tijdens het voetbal kijken. Want de dames mogen best meekijken tijdens de wedstrijd maar ‘ze moeten wel hun mond houden.’ En dat pikken de meeste vrouwen ook nog omdat ze allang blij zijn dat het ‘gezellig’ is. En bij verlies is er ook nog geen man over boord want ja, dan gaan mannen zielig en verdrietig doen en ja dan smelten de vrouwenharten en heeft de avond toch nog een ‘happy end’….
Ik hou het nu nog maar even bij de Pinksterstol. Over happy end gesproken!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.