Pik in, het is winter!

Koud. Het is koud. Man, wat is het koud! Het is al dagen achtereen koud. En de wolven en Siberische beren lopen massaal onze grenzen over omdat het hier zo vreselijk, wat zeg ik, verschrikkelijk koud is! Dag in dag uit worden we momenteel bestookt met temperaturen die er niet om liegen, sterker nog, waar menig Noordpool bewoner jaloers op zou zijn en waar de gemiddelde ijsbeer slechts nog van kan dromen!

Het lijkt wel winter!

En het is overal koud. Heel ons land gaat gebukt onder een deken… euh..nee geen deken…Nou ja, het hele land heeft te maken met ijzige temperaturen die zijn weerga niet kent. En dat is dan ook het nieuws van de dag, in elk programma op elk medium. Alsof we het nog nooit meegemaakt hebben. Als er sneeuw ligt kan het glad zijn. Dat snapt ieder zichzelf respecterend mens maar toch worden we gewaarschuwd met codes, kleurcodes. Kleuren zijn makkelijker te onthouden: geel is ‘doe voorzichtig’, oranje is ‘Pas op!’ en rood is ‘Blijf binnen en verroer je niet!’.

En dat tast onze geest aan, daar worden we dom van.

Want het is helemaal niet gek dat het koud is in de winter. Alleen denken bepaalde media dat wij dat niet meer weten. Raar eigenlijk, want we zitten in het zogenaamde participatie tijdperk. We moeten meer zelf denken en initiatief tonen alleen krijgen we dat maar niet onder de knie omdat de overheid allerlei regeltjes blijft bedenken.

Een mooi woord daarvoor is ‘pamperen’.

Zoals ons overladen met waarschuwingen als het koud wordt. We kunnen daardoor niet meer normaal denken en dan gaat het mis. Dan zie je bijvoorbeeld allerlei relaties op de klippen lopen. Zoals RTL4 die Umberto dumpte, Trump zijn buitenlandse handelspartners een loer draaide, Barbie haar Pornoboy Jordi opzij zette en Sven Kramer het opnieuw aan de stok kreeg met zijn Olympische 10 kilometerrit.

En dan is er nog de categorie ‘romantici’, met voorop Erben Wennermars, die helemaal week worden van de zin ‘Misschien komt er wel een Elfstedentocht!’ Die hebben niet door dat de poolkappen smelten en dat het hele klimaat op een hobbel zit. Dat als het koud wordt het na een paar dagen alweer gaat dooien. En dat schaatsen tegenwoordig ook op overdekte baantjes kan want waarom zou je staan te blauwbekken, we leven immers in moderne tijden en niet meer in 1963.

Om maar eens een echte winter te noemen!

Ook wel logisch hoor, het is de nostalgie van ‘vroeger was alles beter’. Vroeger was de televisie ook beter. Die discussie laaide van de week ook weer op na het overlijden van Mies Bouwman. Dat nieuws zorgde ervoor dat de nostalgie bij menig huishouden uit de televisie droop, zo over het laminaat. Dat snap ik wel hoor, het was een lief mens en mooi mens én een hele charmante vrouw. Maar niemand is onsterfelijk en als ik ergens kon tekenen om 88 jaar te worden sta ik als eerste in de rij! De Wereld Draait Door besteedde een aflevering aan het overlijden van de ‘Koningin van de televisie’ en dat was een verademing na twee weken Mart Smeets die over de Olympische Spelen ouwehoerde.

Nogmaals, ik heb heel veel respect voor sporters maar ik hoef niet steeds voor-tussen- of nabeschouwingen voor gespiegeld te krijgen. Overdaad schaad. Net zoals ik niet elke dag darten en elk weekend schaatsen op televisie hoeft te zien. Waarschijnlijk is dat de reden misschien ook wel dat men nog wel eens zegt dat de televisie vroeger beter was. En misschien ook wel de reden dat zenders als Netflix en dergelijke flink voet aan de grond krijgen in menig huishouden. Wij zijn inmiddels ook besmet met het kijken naar Netflix en dat bevalt mij best, maar ook hier geldt de regel van overdaad, dus we proberen een seizoen van een serie niet in één avond te kijken.

Dat doen we dan in twee avonden…

En daarna kijken we een week niet want anders wordt ons leven wel heel sneu. Nee, dan wandelen we een stuk of zij gaat haken en ik ga schrijven. Of zij gaat strijken en ik ga stofzuigen. Of zij gaat de boodschappen doen en ik ga het slot van de voordeur maken. Het is maar hoe je de tijd vult naast de dagelijkse arbeid. Wij participeren in ons eigen huishouden en doen niet aan codes en we laten ons helemaal niet opnaaien door ‘de waan van de dag’.

Daarvoor is het leven te kort en duren de winters te lang!

Auteur: Arjen Veldhuizen

Schrijverijtjes van Muis: Hallo, ik ben Arjen Veldhuizen en mijn roots liggen op Terschelling waar ik in 1964 ter wereld kwam (eigenlijk in het St. Jozef ziekenhuis te Harlingen maar mijn ouders woonden op het eiland). Ik ben getrouwd met Janet en wij hebben samen(gesteld) 4 zonen, Youri, Bas, Sven en Sil. Sinds mei 2020 zijn wij de trotse Oma en Opa geworden van kleindochter Roméline, dochter van Jorinde & Youri! Op de Lagere school kwam ik er al achter dat ik iets met schrijven had, als puber kwam het al meer tot uiting en eigenlijk tot op de dag van vandaag heb ik ‘schrijfdrang’. Op deze website staan schrijverijtjes, Muizenstaartjes zoals ik ze noem, over zaken die mij bezighouden en die ik in de afgelopen 7 jaar aan Facebook toevertrouwd had en teksten die ik schrijf voor Hoemannendenken.nl en OldambtNu.nl. Ik schrijf soms luchtig, soms wat inhoudelijker en laat mij graag inspireren door mijn omgeving. Hieronder staan al mijn teksten die ik vanaf begin 2011 geschreven heb, dus hoe meer je naar beneden scrolt hoe langer geleden. Veel leesplezier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.