De gasveer van mijn bureaustoel heeft de geest gegeven en telkens als ik de stoel weer op haar hoogste stand gezet heb, zakt ze, ongemerkt langzaam, naar beneden… Daardoor is het weer in mijn rug geschoten en is mijn humeur op een dieptepunt. Dat werd nog erger nadat ik erachter kwam dat de pillen die ik normaliter in huis heb om de rugpijn aan te vallen, op zijn, dus zal ik het moeten doen met enkele paracetamolletjes.
Het humeur van ‘onze’ Componist des Vaderlands, ene Ewbank, is ook behoorlijk gezakt want zijn compositie van het Koningslied is tot op de laatste noot afgekraakt. Het begon al slecht voor hem toen bleek dat zijn muziek verdacht veel leek op het nummer van Matt Redman, 10.000 reasons (http://youtu.be/XtwIT8JjddM) maar dat ontkende hij in alle toonaarden(!).
Maar ach, laten we niet moeilijk doen en vervolgens drong heel Bekend Nederland zich op om mee te mogen doen aan dit evenement (ze maakten daar graag een gaatje voor vrij in hun drukke, drúkke agenda..) en moesten wij, simpele zielen der onderdanen, elke dag aanhoren hoever ze waren, hoe leuk het was, hoe leuk ze zelf zijn, hoe leuk het onder elkaar was, dat het een eer was om te doen, hoe ze elk een ‘eigen geluid’ er aan gaven en tot slot dat zij uitzien naar het ultieme mega-super-vet-cool-fantastische feest in Ahoy! Ja, dat is geen kattenpis!
Heel zonnebankend geblondeerd Nederland kocht ondertussen de Blokker leeg van alle Oranje hebbedingetjes en vochten als Nederlandse leeuwen en leeuwinnen voor een plaatsje in het tot John de Mol’s omgedoopte tempel, Ahoy want, hier moet je bij zijn geweest!
Er waren zelfs al plannen voor een musical!
De anti climax was afgelopen vrijdag… Toen presenteerde men Het Koningslied. Ruim vijf minuten duurde het en voor het eerst van mijn leven vond ik vijf minuten heeeel lang duren. Toen het begon dacht ik dat er iemand dood was maar niets was minder waar: dit was het lied wat wij straks allemaal vrolijk en blij mee moeten zingen vanaf het Oranjeplein!
Die avond was Ewbank met ene Borsato naar de DWDD studio gekomen om erover te praten. Er was namelijk een klein stormpje op gaan steken en dat moest natuurlijk in de kiem gesmoord worden. Ewbank was er speciaal voor uit (van?) Ibiza gekomen. Lachend wuifde hij de kritiek weg en Borsato voegde er nog fijntjes aan toe dat een kok niet koken kan voor alle monden. Mooi gesproken, daar zouden ze een spreekwoord van moeten maken..
Gisterenavond laat kwam ineens een ander bericht op mijn computer binnen: Ewbank trekt zijn lied terug!
Om maar even bij het motto van Het Koningslied te blijven: het werd een nachtmerriescenario..
