Volgens het nieuws zitten we in een recessie. De vierde om precies te zijn. Dat betekent dat we er al drie achter de rug hebben. Ik snapte niet waar hier het nieuws in zat want ik zit al jaren in een recessie. Voor mij geen vakanties naar verre oorden, om de paar jaar een nieuwe auto of om het half jaar een nieuwe garderobe. Zonder te klagen onderga ik mijn lot. Met rechte rug, dus ik ga er ook niet gebukt onder. Nu gaat mij dat makkelijk af want ik moest toch al rechtop lopen, vroeger van mijn moeder en sinds de jaren negentig van mijn fysiotherapeut.
Toch is het oppassen nu want in het verleden was er ook eens een recessie en toen brak er, niet veel later, een oorlog uit. Weest daarom op uw Qui-vive! Dat lijkt dramatisch gezegd maar dat is het niet hoor, vond gewoon dat het woordje Qui-vive er even in moest, is zo’n mooi woord.
Maar voordat de oorlog uitbreekt moeten we bezuinigen en zullen de meesten onder ons elk dubbeltje drie keer omdraaien. Het plan voor de 3- dimensionale flatscreen kan even in de ijskast, evenals het vierde autootje die in bestelling stond vanwege het makkelijke inparkeren in de stad op zaterdag en het belastingvoordeel..
Overdrijven is ook een vak maar laten we eerlijk wezen, het leven draait toch wel gewoon door. Behalve natuurlijk wanneer je je baan verliest maar dit stukkie moet louter positief overkomen dus daar gaan we nu dan even niet van uit. Het leven draait gewoon door zoals ik al even hiervoor schreef. Fuck de recessie en gewoon doorgaan met leven is mijn advies. Laat iedereen in zijn waarde en schuif je eigen tekortkomingen niet af op een ander. En, niet geheel onbelangrijk en daardoor misschien wel de belangrijkste, klaag er niet over! Want dan kun je het resterende genieten wel op je buik schrijven. Resterend genieten? Ja, dingen doen met de spullen die je al hebt. Pak het monopoly spel weer eens tevoorschijn of het scrabble bord… Weer eens wat anders dan van een schermpje!
