André Rieu op het Museumplein. Hij wél! Ajax moet het zondag doen met een parkeerplaats nabij de Arena. Oké, ik weet ook wel dat er bij het Rieu-publiek minder kans is op debiele vecht- of slooppartijen maar het doet wel pijn. En André schreeuwde ons net toe, tussen de walsen door, dat zijn evenement gesponsord wordt door De Postcodeloterij, dat zie ik de Frank de Boer nog niet zo gauw roepen..
Dan toch maar straks juichen op de Parkeerplaats, we moeten er maar mee leven.
Ik laat de TV even voor wat het is en zie op Facebook allerlei leuke taferelen die de afgelopen dag redelijk weergeeft wat ons allen bezig houdt. De facebook pagina van ‘Nederland mijn Vaderland’ is vandaag extra in haar nopjes en knalt de ene na de andere foto van het Koningspaar openbaar. En één van de bijschriften is: Heil aan het Vaderland!
Waar heb ik dat meer gehoord?
Via de zoekbalk tik ik het inmiddels vervuilde woord ‘trots’ in en ja hoor, beet. ‘Trots op Nederland’ heet deze pagina en is voorzien van de NL driekleur met daarop geborduurd VOC… En even daaronder de zin: ‘Jij als volbloed Nederlander bent er trots op om op zo’n klein mooi stukje land te wonen.’ (lekker, lopende zin..)
Twee mensen vinden deze pagina leuk, waarschijnlijk de bedenker en zijn vriendin. De, eerder in dit stukje, genoemde pagina heeft al 30.000 likes…
Volgens mij vertelde de Koning ons vandaag iets anders. Ik citeer: “Onze kracht ligt dan ook niet in afzondering, maar in samenwerking. Als familie. Als vrienden. Als bewoners van een straat of buurt. Als burgers van ons Koninkrijk. En als bewoners van deze aarde, die zich geconfronteerd zien met tal van opgaven die alleen in internationaal verband zijn op te lossen. Eenheid en verscheidenheid.”
Vandaag vierden wij het aftreden van een Koningin en het aantreden van een Koning. Mooie beelden kwamen tot ons en stonden bol van tradities, prachtige kleding, optredens enzovoort, enzovoort. We mochten even figureren in een sprookje en morgen bespreken we het na op het werk bij een bakkie koffie en een oranje tompouce die nog over was van vandaag. Er waren nagenoeg geen ongeregeldheden en iedereen, zowel in ons land als in de rest van de wereld, leefde mee.
Naïef als ik ben zeg ik het toch maar: Was het maar elke dag Koningsdag!
