Mijn vader zit in een koor. Niet een gewoon koor maar een Shanty-koor. De West Aleta Singers van Terschelling. Het is een mannenkoor van om en nabij de 60 leden. Van jong tot oud. Ze zingen allerlei repertoire, van Christelijke liederen tot en met, uiteraard, Shanty- zeemans liederen. Dat deden ze vroeger al, heel lang geleden, toen er nog geen radio was en de opvarenden zichzelf op moesten peppen met liederen. Nog ver voor ‘Hilversum drie bestond nog niet.’
Die mannen bij elkaar zijn een feest. De vrolijkheid spat er af maar zodra het serieus moet, bijvoorbeeld bij begrafenissen of plechtige kerkdiensten, weten ze je te ontroeren met hun zang. Ik spreek hier uit eigen ervaring.
Ze zijn van alle markten thuis. Ze zingen in het Engels, Nederlands maar ook in Terschellings dialect en mocht het op hun weg komen dan zijn andere talen geen probleem. Gewoon fonetisch inleren en het is alsof ze allemaal taal wonders zijn.
Fanatieke leden! En allemaal hebben ze hun eigen bagage, allemaal hun eigen karakter en allemaal hun eigen beroep. De slager, de middenstander, de chauffeur, de timmerman, de schilder, de leerkracht, de gepensioneerde of de stukadoor. Alles vertegenwoordigen zij maar als koor zijn ze één. Ooit was ik even bij mijn zus en toen hoorde ik luid gezang van boven komen: “Mooi zijn de meisjes maar lelijk is d’r moer…”. Toen ik vroeg wat er aan de hand was bleek het om de stukadoor te gaan, ja, ook lid van het koor. Als je hem dus inhuurt heb je direct de hele dag Arbeidsvitaminen in je huis. All inclusive!
Elke maandagavond repeteren ze en het moet wel heel gek lopen wil iemand deze overslaan. En over overslaan gesproken, je hoeft geen nachtegaal te zijn om je bij deze club aan te sluiten. Hun credo is, ik citeer de website: ‘Wie graag zingt is van harte welkom!’ Na de repetitie worden de kelen nog gesmeerd met een drankje of ze duiken nog even de plaatselijke kroeg in.
Ze hebben een grote reputatie die zelfs verder gaat dan de eilandgrenzen. Grote bedrijven ‘aan de wal’ huren ze in of ze spelen op Shanty festivals overal in het land. Maar ook daarbuiten worden ze vaak gevraagd op te treden en ontvangen ze staande ovaties. Men weet, waar de West Aleta Singers zijn is het feest! En gezelligheid.
Mijn favoriete nummers zijn o.a. ‘West Sûdwest van Ameland’ en ‘By the rivers of Babylon’. En alle liedjes die Egbert zingt, in dialect.
Ja, het is een mooi koor. Deze week bestaan ze 40 jaar en in die 40 jaar hebben ze zeven cd’s gemaakt. Volgens mij heb ik ze allemaal. En als ik alleen ben dan zing ik uitbundig mee.
Zo hard als ik kan, zonder schroom!
