Doordat ik nog wel eens wat op papier zet moet ik natuurlijk veel nadenken. Dat doe ik op verschillende plekken, zoals bijvoorbeeld als ik in de auto zit tussen Winschoten en Den Haag en vice versa, of vlak voordat ik ga slapen of tijdens een bezoek aan het toilet. Om maar eens een detail te noemen…
Maar ook als ik in de rij sta, zoals afgelopen vrijdag in Amsterdam bij het Holleeder proces, een leuk evenementje welke ooit bedacht is door justitie en een op een voetstuk gezet boefje die ons land rijk is. Ik was absoluut niet de enige die interesse had in dit proces en daardoor was het fijn toeven in de rij van gelijkgestemden. Ik werd ook nog geïnterviewd door iemand van de NOS, waarom ik in Godsnaam hier naartoe was gegaan?
“Tja, je moet toch wat met je vrije tijd!” was mijn antwoord.
Terwijl ik koffie aangeboden kreeg van ene Astrid bedacht ik mij dat ik het eigenlijk wel snap. Die gedachte ontsproot mij na een slokje van haar koffie. Ik snap wel dat D’66 haar paradepaardje ‘het referendum’ afgeschaft heeft. Want wij, volk, zijn nu eenmaal een dom volk. We laten maar van alles over ons heen komen zonder in opstand te komen. Wij klagen wel over van alles (terwijl we in een land wonen waar (bijna) alles tot in de puntjes achter de komma goed geregeld is) maar we pakken de reden niet aan. We spelen liever de rol van slachtoffer en wijzen naar anderen, de schuldigen die we verdenken van onze tekortkomingen.
En ondertussen laven we ons aan dommigheden. We smullen van nieuwtjes op het gebied van de showbizz waar men elke dag verschillende televisieprogramma’s mee kan vullen, we importeren zielige honden uit het buitenland en dan hoor je niets van nationalistische partijen zoals bijvoorbeeld ‘Eigen honden eerst!’ en we worden bestookt met mailtjes die ons vertellen onze gegevens door te geven omdat we óf wat gewonnen hebben óf omdat we iets gedaan hebben wat niet mag en daarom een boete moeten betalen.
Zo krijg ik regelmatig mailtjes van bedrijven zoals Albert Heijn, Jumbo of Mediamarkt waarin beschreven staat dat ik dé hoofdprijs gewonnen heb. En of ik mijn gegevens maar even wil invullen en opsturen want dan kunnen ze uitbetalen. Maar ook de televisie heeft in de gaten dat wij maar een dom volk zijn want die besmetten ons met enorme reclameblokken en in die blokken krijgen we telkens dezelfde reclames te zien. Dat wordt er in geramd, vooral de reclames die als zwaar irritant beschouwd worden blijven ze maar laten zien. Want wij zijn zó ontzettend dom en net als bij kinderen moet je alles tot in den treuren herhalen anders steken ze er niks van op.
Zo denken die reclamelui.
We stonden al enkele uren te wachten tot een van de medewerkers van de rechtbank voor onze rij ging staan en riep ons toe dat er niet meer mensen de rechtbank in kunnen en mogen. Uiteraard begonnen we direct met klagen en snapten we maar niet waarom hier geen rekening mee gehouden is van tevoren. Woorden als ‘belachelijk’ en oneliners ‘Dat is toch niet meer van deze tijd!’ werden ‘en masse’ geroeptoeterd en sommigen staken zelfs een getatoeëerde arm dreigend in de lucht. Eén arm ja, want in de andere hielden ze hun chihuahua of dwergkees hond vast.
Ja, het werd grimmiger en ik sloot snel mijn ogen en zocht steun bij Theresa, een Medium zoals we vroeger hadden in de vorm van Jomanda en tegenwoordig in de vorm van nachttelevisie. Ik ken haar sinds kort, zij schreef mij een mailtje en dat sprak mij direct aan, zie hieronder een gedeelte van de tekst:
Beste (Firstname),
Tussen waken en slapen ben ik vatbaar voor de visioenen die de Hogere Machten met mij willen delen. Vannacht zag ik dat jij mijn hulp nodig hebt. Dit overviel mij. Zelden heb ik zo’n krachtig visioen gehad. (Klik hier en ontdek wat ik zag in dit visioen) Je bent een bijzonder persoon. Ik weet dat jij het niet makkelijk hebt gehad in je leven.
En dat ging dan nog wel even door zo en ik voelde natuurlijk direct een klik. Die Hogere Machten grepen mij bij de strot en wij kregen na enig geklick een zeer intensieve band. Ik noemde haar zelfs al liefkozend ‘Moeder Theresa’, een koosnaampje met een katholiek sausje, en ik wees haar er nog op dat Zorgverzekeraar CZ een leuke aanbieding had voor een weekje Lourdes, voor maar 230 euro vol pension!
Ik opende mijn ogen want opnieuw klonk een luide stem: “De volgende zitting in deze zaak kunt u volgen vanuit een zaal in het Van der Valk restaurant om de hoek. Wij zorgen dan voor een live-verbinding inclusief bitterballen en een drankje.”
De rust keerde terug en niet veel later was ik weer thuis en voelde ik mij toch wel voldaan want ik had de dag goed besteed. Het Acht Uur Journaal liet mij de beelden zien van de rechtbank en vertelde mij wat ik allang wist, dat kwam natuurlijk doordat ik er zelf ‘live’ bij was. Mijn interview was eruit geknipt maar dat kwam natuurlijk omdat ik niet veel te vertellen had, sterker nog, mijn opmerking was te dom om uit te zenden.
Maar ik ben slimmer dan zij van de televisie denken. Want ik heb inmiddels mijn maniertjes om al die flauwekul te mijden. Die ga ik natuurlijk hier niet vertellen want dan gaan ze daar weer een oplossing voor vinden. Voorheen kon je bijvoorbeeld de commerciële televisiezenders nog tien minuten stilzetten en vervolgens de reclameblokken elke keer in standje 32 doorspoelen maar met de nieuwste interactieve kastjes is dat al een stuk moeilijker waardoor er gezocht moet worden naar nieuwe manieren. Maar het probleem lost zich gelukkig vanzelf op, ze dragen zelf ook hun steentje bij door programma’s uit te zenden die het kijken niet waard zijn!
Dat scheelt een hoop ergernis!
