De NS geeft aanstaande woensdag een cursus in de trein. Een cursus ‘flirten’. Het is nu maandag en als ik zo om mij heen kijk in de trein dan is woensdag inderdaad een betere dag dan de maandag. Nu zit het weekend nog in de reizigers en zit niemand te wachten op een knipoog of glimlach.
Ik heb gewerkt dus voor mij begint nu het weekend. En als ik zo in de spiegeling van het wagonraam kijk mag ik best wel zeggen dat ik er fris en fruitig bij zit. Ondanks 7 werkdagen achter de rug te hebben.
Plus een middagje schoonmaken bij een goede kennis van mij. Hij vertelde mij een keer op zoek te zijn naar een schoonmaakster en toen ik hem vroeg of die aan bepaalde eisen moest voldoen, bijvoorbeeld: blond, slank, jong en een kort rokje, antwoordde hij mij dat zo’n profiel best wel aardig en fijn zou wezen maar dat het geen pré was.
Aangezien ik geldzorgen had,solliciteerde ik en werd ik na ongeveer een week van nadenken (en toch stiekum hopen op die blonde, slanke, jonge dame in een kort rokje..) ook nog aangenomen! Hij blij en ik blij en sindsdien loop ik daar eens per drie weken als mister Spic & Span rond: stoffen, stofzuigen, soppen, dweilen, strijken, alle vormen van het vak schoonmaken passeerden de revue en ik had er nog lol in ook. Vooral vanwege de plek waar die gozer woont. Midden in een bos. Zijn tuin is 4 keer groter dan mijn flatje en 50 keer groter dan mijn balkon. In die tuin ligt een vijver en daar zwemmen tig Koi-karpers in, de een nog groter dan de andere. En verder is er nog een kippenhok en een soort eendenkooi met Mandarijneenden. Oja, er staan ook nog 2 schuren en een tractor! Tuintje vol zou je nu denken maar niets is minder waar. Want er is nog genoeg ruimte voor stapels brandhout (hij stookt in zijn woonkamer nog middels een houtkachel, een echte!! Dus niet zo’n nepper van de Ikea) en ruimte om een grote groep mensen te ontvangen voor, bijvoorbeeld, een heerlijke barbecue.
Ja, mijn baas is een met flora en fauna. Zodra hij met voeren begint hoor je hem fluiten, meestal hetzelfde, aanstekelijke deuntje en verdomd, je ziet vogels en andere dieren er nog op reageren ook!
Het huis zelf is een huis zoals die wel eens in sprookjes besproken worden. Kleine raampjes, lage deuren en veel houten balken. Als je door die raampjes naar buiten kijkt, of je nu voor af achter staat, zie je de mooiste vogels zich te goed te doen aan het ruim opgehangen voer. Vier Bonte Spechten of twee groene Halsbandparkieten op een voederplek is heel normaal, los van de bosjes Koolmezen en Staartmezen die zich te goed doen aan de pelpinda’s. Dat hangt er niet het hele jaar hoor.
Want zodra het richting voorjaar gaat moeten ze het weer zelf zoeken, “anders worden ze lui..” zegt mijn baas. En ze moeten fit zijn om een partner te zoeken en dan niet alleen op woensdag zoals de NS wil maar elke dag. Flirtend en dartelend gaan we dan weer het Voorjaar in en zullen weldra de eerste eitjes weer uitkomen.
En dat alles zonder cursus!
