De verontwaardiging tiert welig in ons landje. Velen onder ons voelen zich niet meer begrepen en uiten dat massaal. Hier vliegen wij elkaar in de haren vanwege kadasterovertredingen (zie De Rijdende Rechter), dierenleed, scheidsrechters (vrijwilligers) die niet goed fluiten, grensrechters (vrijwilligers) die niet goed vlaggen, hangjongeren, hangouderen op opgevoerde scootmobiels, winkels die sluiten omdat de klandizie afneemt doordat we massaal online bestellen, te lang in de rij staan in de supermarkt, bekeuringen voor te hard rijden, te lang stil blijven staan bij een stoplicht wat een fractie van een seconde eerder op groen is gesprongen en het lawaai van bladblazers. Wat dat laatste betreft: daar ben ik ook verontwaardigd over!
Zucht. Diepe zucht. Hele diepe zucht…
Van de week zat ik te zappen en bleef hangen bij Hart van Nederland, de nieuwssite van SBS6. Dit programma wil dicht bij de kijker staan en dat zetten ze vaak kracht bij door aan te schuiven bij diezelfde kijker aan de keukentafel wanneer die wat te vermelden heeft. Zij zijn het verlengstuk van de Gewone Man, momenteel ook een hot item want de politiek zoekt ook de Gewone Man omdat de Gewone Man zegt niet gehoord te worden in Den Haag behalve door Geert Wilders, de Baudetjes, de Jan Roosjes en de Jan Dijkgraafjes.
Een voice-over dikt de boel wat aan en de geïnterviewde mag dan voordoen wat hij of zij beleefd heeft. Voorbeeld? Laatst heeft een oudere heer iemand uit de auto gehaald die van een dijkje in de sloot beland was. HvN zocht de oudere heer op en vervolgens zagen we hoe hij opnieuw het dijkje af moest lopen, met gevaar voor eigen leven, en daarna mocht hij wijzen naar de plek in de sloot waar de auto gelegen had. Na dit spectaculaire televisiemoment mocht hij weer omhoog klimmen alwaar men hem een warme deken omdeed, net zoals dat eerder gedaan door een omstander na zijn heldendaad.
Ik kreeg ineens trek in een goed glas whisky en ik had behoefte aan een goed gesprek met die lieve mensen van Korrelatie. Deze mensen helpen mensen in geestelijke nood en ik kan je verzekeren, ik was in geestelijke nood! De man aan de andere zijde van de telefoon luisterde naar mijn verhaal en moedigde mij ook steeds aan om echt alles te vertellen. Want dat hielp om alle voorgaande informatie te verwerken zei hij.
Zijn advies was om toch te blijven kijken naar dit soort programma’s ‘want dan wen je er straks aan en hoef je je ook niet meer te verbazen.’
Ik zou liegen dat ik er nooit eerder naar gekeken had. Soms is er gewoon geen ontkomen aan. Als ik er dan aan bloot gesteld word probeer ik mij er van af te sluiten maar dat lukt niet altijd. Dan hoor ik de voice-over vertellen dat een buurman zijn huis met gezin in de brand gezet had omdat hij in de war was. HvN gaat dan aanbellen (soms komen ze gelijk aan met de hulpdiensten!) bij de buren en vragen ze naar hun mening. De antwoorden zijn variërend doch voorspelbaar: “Hij was eigenlijk een hele gewone man.” of “Je hoort wel eens van die verhalen maar nu komt het wel heel dichtbij!” of “Nou, wij hebben nooit wat gemerkt dat daar iets aan de hand was.” of “Ik heb hem gisteren nog gegroet maar ik heb niets aan hem gemerkt?”
SBS6 is ook de zender die Astro TV uitzend. Via hunnie kan je dan contact leggen met mensen die je ontvallen zijn. Ik houd het bij een waxinelichtje aansteken voor de foto van onze zo gemiste geliefden. Maar goed, ieder zijn meug.
Maar van de week bleef ik dus weer hangen (en geloof mij, het blijft een wurging!) en het nieuws kwam uit Leidschendam- Voorburg, voorheen aparte voorstadjes van Den Haag maar sinds een aantal jaren samen gevoegd.
Het gedeelte Voorburg was boos. Heel boos. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik ging er eens goed voor zitten. Ging het nu weer over asielzoekers die opgevangen moesten worden? Of was het trottoir nog niet opnieuw bestraat vanwege dwarsliggende tegels waarover je (bijna) je nek kon breken? Of ging het over de vele pleziervaartuigjes die elke dag maar weer de Vliet bevaren waardoor de bruggen aan dezelfde Vliet zo vaak open moeten en daardoor er weer een verkeersinfarct ontstaat?
Nee, niets van dit alles. Het ging om een windmolen die er ‘ineens stond’! Oké, het was geen molentje, het was een joekel van een molen, zo een die je steeds vaker in ons landschap ziet verschijnen. Ze zetten die dingen neer omdat ze energie opwekken. Energie die we nodig zullen blijven hebben, steeds meer en meer want de fossiele brandstoffen raken namelijk op. En zoals we weten zijn fossiele brandstoffen nou ook weer niet bepaald goed voor het milieu.
En ach, wat te denken van al die KPN zendmasten die uit de grond getrokken worden zodat we overal, echt overal elkaar kunnen bereiken met al onze communicatiemiddelen. Nu zat daar, volgens de geïnterviewden, juist het probleem. De Gemeente Den Haag heeft namelijk dan ding ‘ er zomaar ineens neergezet.’ Zonder dit gecommuniceerd te hebben naar de bevolking. Nu trek ik dat laatste ernstig in twijfel want toen ik onlangs over de A13 richting de A4 in de auto zat kon ik niet om de omvang van de bouw heen: een enorme kraan en een enorme mast waren toegevoegd aan de Leidschendamse-Voorburgse horizon. Dus al was er geen communicatie, die mast stond er als een paal boven water waardoor je kon weten dat de Gemeente Den Haag iets van plan was…
Op datzelfde moment keek ik naar links en zag de Skyline van Den Haag: de Tieten van Den Haag, de Hoftoren, het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en het Nieuwe Babylon. Net na het passeren van het Prins Clausplein zag ik rechts van mij de piste van SnowWorld, Zoetermeer. Deze laatste komt eng dichtbij als je over de Stompwijkseweg richting Stompwijk rijdt maar ik geloof niet dat de Stompwijkers zich ook gaan melden bij HvN.
De verontwaardiging was desondanks in Voorburg hevig en heftig. Hun hele uitzicht was bedorven, vervuilt en om het maar even in gewoon Nederlands te zeggen: Naar de klote. Elke morgen werden ze nu wakker en moesten ze de confrontatie aan met hun nieuwe uitzicht: de bootjes op de Vliet, de autoweg, de weilanden met paardjes en schaapjes en… die enorme molen. De Voorburgers waren hevig verontwaardigd over deze horizonvervuiling.
Verdrietig besloot ik een blokje om te lopen. Bij mij om de hoek heeft een jaar of veertig een kroeg gezeten maar de eigenaar is ermee gestopt. Sinds vorige week zat er ‘ineens’ een chinees restaurant in! Elke dag wordt ik nu geconfronteerd met af- en aan rijden van auto’s die hun bestellingen komen ophalen. En tijdens topdrukte hoor ik het afzuigsysteem zoemen omdat de koks het systeem op de hoogste stand gezet hebben. Het is dat we daar al (lekker) gegeten hebben anders had ik HvN gebeld. Wanneer ik de hoek omloop van de flat kijk ik tegen de nieuwe aanbouw aan van het ziekenhuis Antoniushove. Ik heb dat zien opbouwen vanuit mijn keuken. Voorheen was het laagbouw, nu zijn ze wat hoger gegaan. Het betreft een oncologisch instituut en ik hoop van harte dat vele patiënten hier goed geholpen gaan worden.
Eenmaal thuis gekomen pikte ik nog even het late NOS journaal mee. Ze lieten mij beelden zien van vluchtende mensen uit Aleppo, Syrië. Daar stonden ooit enorme gebouwen.
Nu staat er niets meer.
